تغييرهاي وضعيت سلامت روان افراد در شهر تهران در طول دوازده سال: مقايسه نتايج طرح (پروژه)هاي سنجش سلامت و بيماري (سال 1378) و سنجش عدالت در شهر تهران (سال1390)

Mental health changes in Tehran during a 12-year period: Comparing national health and disease survey in 1999 and equality project in 2011

هدف: اين مطالعه با هدف بررسي وضعيت سلامت روان افراد 15 سال و بالاتر شهر تهران در دوازده سال گذشته انجام گرفته است. مواد و روش‌ها: اين پژوهش، مروري بر دو مطالعه مقطعي توصيفي انجام شده درزمينه وضعيت سلامت روان افراد ساكن تهران در سال هاي 1378 و 1390 است؛ نمونه آماري اين دو مطالعه به شيوه نمونه گيري تصادفي خوشه اي منظم از ميان خانوارهاي ساكن درمناطق 22گانه شهرداري تهران انتخاب شده ؛ حجم نمونه مطالعه اول، 5560 نفر و مطالعه دوم، 21255 نفر و ابزار مورد استفاده، پرسش‌نامه 28پرسشي سلامت عمومي(GHQ-28)، بوده است. نتايج: يافته ها نشان مي دهند كه در مطالعه سنجش سلامت و بيماري (سال 1378)، 5/21 درصد افراد در شهر تهران از ابتلا به علايم رواني رنج مي برند ( 27 درصد زنان و 9/14 درصد مردان). ميزان شيوع علايم رواني در سال 1390 به 6/39 درصد رسيده (4/37 درصد مردان و 1/43 درصد زنان) كه افزايش 8/1 برابري را نشان-مي دهد (6/1 برابر در زنان و 5/2 برابر در مردان). خطر ابتلا به علايم رواني با بالارفتن سن، بيكاري، بي سوادي و مطلقه و بيوه بودن در هر دو مطالعه افزايش داشته و علايم اضطراب در هر دو مطالعه، شايع تر از علايم جسمي سازي، افسردگي و عملكرد اجتماعي بوده است. نتيجه‌گيري: افزايش چشمگير علايم رواني شهر تهران در دوازده سال گذشته، ضرورت توجه مسيولان و برنامه‌ريزان كشور را به پيشگيري و ارتقاي سلامت روان افراد ساكن در شهر تهران نمايان مي سازد.

Objective: The main objective of this study was to compare changes in the mental health status of the residents of Tehran from 1999 till 2011. Materials and Methods: This study was an overview of two cross-sectional, descriptive researches that were performed in 1998 and 2011. Samples of these two studies were recruited by regular randomized cluster sampling. In both studies, the General Health Questionnaire (GHQ-28) was used to assess mental health status of general population. Results: The results showed that 21.5% of participants in the 1998 survey suffered from mental disorders (27% women and 14.9% men). In 2011, this figure increased to 39.6% (37.4% of men and 43.1% of women). Prevalence of mental disorders increased from 1998 until 2011 by about 1.8 fold (1.6 fold for women and 2.5 fold for men). In both studies, the risk of mental disorders increased with increasing age, unemployment, illiteracy and divorced or widowed individual. Anxiety symptoms were more prevalent in both studies as compared to somatization, depression, and social dysfunction scales. Conclusion: The dramatic increases of mental disorders during 12 years indicated that policy-makers should give greater importance to prevention and promotion of mental disorders for Tehran residents.