رهبري در تيمهاي مجازي: پژوهشي درباره درجه مجازي‌بودن و رهبري تحول‌آفرين (مورد مطالعه: شركت همكاران سيستم)

Leadership in Virtual Teams: Rela-tionship between Virtualness and Transformational Leadership (a Case Study:Hamkaran System)

تغييرات سريع و روزافزون فناوري منجر به ايجاد پارادايم جديدي در كارها شده است. در اين پارادايم، فعاليت‌هاي كاري در هر زمان، هر مكان، در فضاي واقعي و يا در فضاي مجازي قابل انجام و پيگيري مي باشند. محيط مجازي و فناوري هاي مختلف ارتباطي، زمينه جديدي را براي رهبري و كار تيمي ايجاد كرده است. مي توان گفت در اين عصر هر مدير نياز دارد تا تاثير شرايط محيط كاري مجازي را بر روي سبك رهبري خويش تحليل كرده و خود را با آن مطابقت دهد. در اين مقاله، پس از مرور ادبيات موضوع و پژوهش‌هاي گذشته، رابطه بين درجه مجازي بودن و رهبري تحول آفرين مورد بررسي قرار مي‌گيرد. يافته‌هاي اين پژوهش حاكي از اين است كه با افزايش درجه مجازي بودن در تيم‌هاي كاري، برانگيختن پيروان براي انجام رفتار مناسب، ايجاد اطمينان و گسترش اعتماد و تاكيد روي ارزش ها پيچيده تر مي شود. اميد است يافته هاي اين مطالعه و پيشنهادهاي ارايه شده درآن، هم براي پژوهشگران آتي و هم براي رهبراني كه درصدد داشتن تيم هايي كارآمد در فضاي كار مجازي مي باشند، مورد استفاده قرار گيرد.

Rapid technological development has led to a new paradigm in work. Job related activities can now be conducted anytime, anywhere, in real situation or through technology. The virtual environment and its vari-ous communication technologies have created a new context for lea-dership and teamwork. In this era, each manager needs to analyze the impact of the virtual work arrangements on her or his own leadership style, and adapt accordingly. In this paper, after reviewing the litera-ture, we examined the relationship between the degree of virtualness and transformational leadership. Results indicate that as the degree of virtualness increases, motivating followers to show appropriate beha-vior, building confidence, developing trust, and emphasizing values become more complex. Findings of this study are useful for both re-searchers and team leaders who intend to have effective teams.