بررسي فراواني ميكروسكوپيك انواع زخم شيردان در گوسفندان كشتار شده در كشتارگاه صنعتي شهرستان سنندج

Survey of the Microscopic Prevalence of the Abomasal Ulcer Types in slaughtered Sheep of Slaughter house of Sanandaj County

زخم هاي شيرداني يكي از عوارض شايع در نشخواركنندگان به شمار مي روند كه بنابر نوع وقوع آن، علامت باليني مربوطه بروز خواهد نمود. هدف از انجام اين تحقيق، علاوه بر اين كه بررسي فراواني ميكروسكوپيك انواع زخم شيردان در گوسفنداني كه جهت تغذيه از علوفه ي چراگاه استفاده كرده اند بوده است، بررسي تاثير سن، جنس و فصل گرم بر ميزان وقوع آن نيز مي باشد. در اين مطالعه، شيردان 1562 راس گوسفند كشتار شده (468 راس گوسفند نر و 1094 راس گوسفند ماده) در كشتارگاه سنندج از ديدگاه ماكروسكوپيك مورد بررسي قرار گرفت كه سن تمامي دام‌هاي ماده بالاي 2 سال و تمامي دام هاي نر، زير يك سال تخمين زده شد و از اين تعداد نيز تنها 21 مورد (شامل 15 راس دام ماده و 6 راس دام نر) داراي ضايعات ماكروسكوپيك بودند. پس از آن، نمونه ها جهت تاييد تشخيص به آزمايشگاه پاتولوژي ارجاع داده شدند. پس از بررسي هاي هيستوپاتولوژيك مشخص گرديد كه از 21 مورد، تنها 19 مورد (14 راس دام ماده و 5 راس دام نر)، يا به عبارت ديگر 21/1 درصد از كل دام ها، مبتلا به انواع زخم شيرداني بوده اند. همه موارد مبتلا به انواع تحت نوع هاي زخم نوع 1 بوده كه در يك مورد نيز، علاوه بر داشتن زخم نوع 1، درگيري با زخم نوع 2 شيردان نيز تشخيص داده شد. در اين مطالعه، هيچ گونه ارتباط آماري معني داري ميان ميزان وقوع زخم شيردان گوسفندان با سن، جنس، فصل گرم و مصرف علوفه ي چراگاه وجود نداشت (05/0 < p).