بررسي تطبيقي شخصيّت اصلي و شخصيّت پردازي آن در داستان حادثه شرف يوسف ادريس و سنگ هاي شيطان منيرو رواني پور

شخصيّت» مهم ترين عنصر داستاني است كه بدون آن داستان پديد نمي آيد. ممكن است در داستان يك شخصيّت و يا بيشتر نقش آفريني كنند و در اين ميان شخصيّتي را كه نقش كليدي در پيشبرد حوادث دارد «شخصيّت اصلي» مي نامند. «فاطمه» و «مريم» در داستان هاي حادثه شرف و سنگهاي شيطان شخصيّت هاي اصلي داستاني هستند كه در آن زنان در پاي بت باورهاي غلط قرباني مي شوند. اگرچه حادثه شرف را داستان-نويسي مصري و سنگ هاي شيطان را نويسنده اي ايراني خلق كرده است با اين وجود درون مايه مشترك (انتقاد از سنّت هاي نادرست در ارتباط با زن) دو داستان را بسيار به يكديگر نزديك ساخته است؛ به گونه اي كه مي-توان شبـاهت را در ابعـاد گونـاگون داستـان ها مشاهـده كـرد. نگارندگان در اين مقـاله شخصيّت اصـلي و شخصيّت پردازي آن را براي بررسي تطبيقي برگزيده اند تا از طريق مقايسه، نقاط تفاوت و تشابه آن دو را با يكديگر در يابند. اگر از ميان عناصر سازنده داستان اين عنصر برگزيده شده از آن رو است كه با بررسي شخصيّت هاي اصليِ زن مي توان تا حدّي از مشكلات آنان در جامعه مصري و ايراني آگاه شد.