تأثير روش مداخله اي تحريك حسي و حركتي بر ميزان هماهنگي حركتي در دانش‌آموزان كم‌توان ذهني آموزش‌پذير با اختلال هماهنگي رشدي

The Effective of Sensory-Motor Stimulation in Educable Mental Retarded Students with Developmental Coordination Disorder

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثير روش مداخله‌ای تحريك حسی وحركتی بر بهبود هماهنگی حركتی (جهت‌يابی و تشخيص جوانب حركتی)، در كودكان كم‌توان ذهنی آموزش‌پذير با اختلال هماهنگی رشدی بود. روش پژوهش از نوع آزمايشی و طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه اين پژوهش شامل تمامی دانشآموزان كم‌توان ذهنی آموزش پذير شهر اصفهان در مقطع ابتدايی بودند كه به روش نمونه‌گيری خوشه‌ای چند مرحله‌ای تعداد 30 دانشآموز با اختلال هماهنگی حركتی با استفاده از نسخه فارسی سياهه اختلال هماهنگی رشد حركتی غربال شدند و سپس به روش تصادفی در دو گروه كنترل و آزمايش جاگماری شدند. ابزار اين پژوهش مقياس رشد حركتی لينكنن- اوزرتسكي‏ و سياهه اختلال هماهنگی رشد حركتی بود. . داده‌ها با استفاده از تحليل كوواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. روش مداخلهای تحريك حسی و حركتی بر بهبود هماهنگی حركتی اين كودكان مؤثر بود (0001/0p<). نتايج اين پژوهش نشان داد كه روش مداخلهای تحريك حسی و حركتی در بهبود هماهنگی حركتی دانشآموزان كم‌توان ذهنی آموزش‌پذير با اختلال هماهنگی رشدی مؤثر بوده، بنابراين استفاده از اين روش به عنوان روشی در بهبود و توان‌بخشی اين اختلال در اين افراد پيشنهاد ميشود.

Background: The aim of present study is to evaluate the Effectiveness of Sensory-motor stimulation on improving direction and movement localization in mental retarded children with developmental coordination disorder (DCD). Methods: The study design was tentative. Statistical population of this study included all educable mental retarded children in elementary school in Isfahan province. The sample included 30 children who randomly selected from one dual-shift school. Then, they were randomly assigned into 2 equal groups: the experimental and control groups. Materials that used in this study are: Lincolen– Osertsky Motor test and Developmental Coordination Disorder List. Data analyzed by ANCOVA statistical method. Results: Statistically, significant differences observed in improvement of direction and movement localization in educable mental retarded children that using Sensory-motor stimulation (P<0.001). Conclusion: Sensory-motor stimulation therapy has important positive effects on child’s ability to improve motor coordination in subjects with mental retardation with DCD. Results also show that Sensory-motor stimulation intervention can significantly increase the motor coordination in educable mental retarded children.