تاثير مصرف داروي وانكوماسين حين عمل جراحي كاتاراكت درپيش‌گيري ازاندوفتالميت پس ازعمل

Effect of using vancomycin during cataract surgery on preventing endophthalmitis patients after surgery

چكيده زمينه و هدف: با توجه به اين كه اندوفتالميت مهم‌ترين عارضه پس از عمل جراحي كاتاراكت است و وقوع آن مي‌تواند منجر به كاهش شديد بينايي ويا حتي از دست رفتن بينايي گردد، لذا استفاده از روش‌هاي پيش‌گيري بسيار اهميت دارد. اين مطالعه با هدف بررسي تاثير مصرف داروي وانكوماسين حين عمل جراحي كاتاراكت در پيش‌گيري ازاندوفتالميت انجام شد. مواد و روش‌ها: دراين مطالعه تجربي، جامعه هدف بيماران كاتاراكت مراجعه كننده به بيمارستان اميركبير بودند. بيماران به صورت تصادفي به دوگروه، با و بدون دريافت وانكومايسن در سرم شستشو تقسيم شدند. مشخصات دموگرافيك و ديگر اطلاعات لازم بيماران قبل از عمل از طريق پرسش‌نامه جمع‌آوري وهم‎چنين ميزان بروز اندوفتالميت درآنان تا دو هفته پس از عمل با انجام معاينه،ثبت گرديد.جهت مقايسه فراواني نسبي (بروز) عفونت اندوفتالميت دردوگروه ازآزمون كاي دو وآزمون دقيق فيشر استفاده شد. يافته‌ها: از تعداد 1281 بيمار بررسي شده، به 539 نفر در سرم شستشو آنها وانكومايسين (به ميزان 1 ميلي‌گرم در 500 ميلي‌ليتر سرم رينگر) اضافه گرديد و براي 742 بيمار نيز وانكومايسين اضافه نشد. با انجام معاينه تا دو هفته بعد از عمل از تعداد كل بيماران، 3 نفر (23/0 درصد) دچار آندوفتالميت شدند كه 2نفر (16/0 درصد) مربوط به گروه بدون دريافت وانكو مايسين و 1 نفر (07/0 درصد) مربوط به گروه دريافت كننده وانكومايسين بودند.آزمون دقيق فيشر نشان دادكه ميزان فراواني آندوفتالميت بين گروه دريافت كننده وانكومايسين با گروه كنترل تفاوت آماري معني‌داري وجود نداشته است(05/0p > ). نتيجه‌گيري: هر چند فراواني نسبي آندوفتالميت، در بيماران بدون دريافت وانكومايسن بيشتر از گروه دريافت كننده وانكومايسن بود، ولي با توجه به معني‌دار نبودن آزمون آماري، اضافه كردن وانكومايسين در پيش‌گيري ازاندوفتالميت موثر نيست و علت را بايد در موارد ديگر جستجو كرد. واژگان كليدي: اندوفتالميت، كاتاراكت، وانكومايسين

Abstract Background: Endophthalmitis is the most important complication after cataract surgery which its incidence can lead to severe loss of vision or even loss of vision; therefore, methods of prevention are very important. This study investigated the influence of vancomycin consumption during cataract surgery on prevention of endophthalmitis. Materials and Methods: In this experimental study, the study population included patients of cataract surgery that were admitted to Amir Kabir Hospital. The patients were randomly assigned to two groups: with and without receiveing vancomycin in serum. Demographic characteristics of the patients before surgery and incidence of endophthalmitis with the examination until two weeks after surgery were recorded. To compare the frequency (incidence) of infection, endophthalmitis in two groups, Fisherʹs exact test and X2 test were used. Results: Of the 1281 patients, 539 were administered vancomycin in serum. The examination after two weeks indicated that 3 (0.23%) patients developed endophthalmitis. Of these, 2 (0.16%) patients belonged to the group without vancomycin and 1(0.07%) patient belonged to the group receiving vancomycin. Fisherʹs exact test did not show any significant differences between the groups receiving vancomycin and the control group in the prevalence of endophthalmitis. Conclusion: Although the relative frequency of endophthalmitis in patients without receiving vancomycin was further than control group, the difference was not statistically significant. Thus, adding a drop of vancomycine was not effective in prevention of endophthalmitis and the causes should be sought in other cases. Keywords: Cataract, endophthalmitis, vancomycin