مقايسه ميزان بهبودي و عوارض ناشي از درمان بيماران مبتلا به شقاق مزمن مقعد در دو روش استفاده از پماد 03/0%GTN و ژل ديلتيازم 2%

A Prospective Randomized Trial of Diltiazem Gel and Glyceryl Trinitrate Ointment on Treatment of Chronic Anal Fissure

مقدمه: در اين مطالعه دو روش درمانی شقاق مزمن مقعد كه عبارتند از استفاده از ژل موضعی ديلتيازم 2% و پماد موضعی 03/0% GTN مورد مقايسه قرار داده شد. روش بررسی: در اين تحقيق نيمه تجربی، 66 بيمار مبتلا به شقاق مزمن مقعد كه به كلينيك گوارش و جراحی يزد در سال 88 مراجعه كرده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند و پس از 8 هفته از درمان، از نظر عوارض و بهبودی ارزيابی شدند. افراد به دو گروه تقسيم شدند، در يك گروه از ژل موضعی ديلتيازم 2% و در گروه ديگر از پماد موضعی 03/0% GTN استفاده شد و بيماران از نظر عوارض و بهبودی پس از 8 هفته مورد مقايسه قرار گرفتند. نتايج: از نظر بهبودی پس از 8 هفته، در گروه استعمال كننده پماد GTN، 3/53% بهبودی كامل، 7/6% بهبودی نسبی و 40% بهبودی نداشتند و در گروه استفاده‌كننده از ژل ديلتيازم 2%، 7/67% بهبودی كامل 5/6% بهبودی نسبی و 8/25% بهبودی نداشتند(482/0=p). در گروه استعمال‌كننده پماد GTN 1/53% بدون عارضه بودند. 2 بيمار (2/6%) سر درد غيرقابل تحمل داشتند كه از ادامه درمان سرباز زدند. 11 بيمار (3/34%) سردرد قابل تحمل و 2 نفر(2/6%) افت فشار خون وضعيتی داشتند و در گروه استفاده كننده از ژل ديلتيازم 2%، 30 نفر (7/96%) بدون عارضه بودند و 1 بيمار (2/3%) دچار سردرد شدند. نتيجه‌گيری: درمان با GTN دارای ميزان عود بالا و عوارضی مانند سردرد و هيپوتانسيون ارتواستاتيك می‌باشد و اسفنكتروتومی شيميايی با ژل ديلتيازم ميزان بهبودی قابل مقايسه با GTN دارد و عوارض جانبی كمی دارد.

Introduction: In this randomized prospective study, 2% - diltiazem topical gel and 0.03% -GTN ointment were compared in patients with chronic anal fissure. Methods: This semi-experimental study consisted of sixty six outpatients (34 females and 32 males) with chronic anal fissure, who referred to the gastroenterology clinic. Patients were randomly classified into two groups. Group A received GTN ointment (0.03%), whereas group B was treated with Diltiazem gel (2%). The treatment was administered twice daily for 8 weeks. Healing and side-effects were recorded to be compared after 8 weeks. Results: In group A, the anal fissure was thoroughly healed within 53.3% of patients, moderately healed for 6.7% of patients and not healed in 25.8% of patients. Moreover, side-effects were noted in 15(46.9%) patients (P= 0.482). Two (6.2%) patients had intolerable headache and discontinued the study, 11 (34.3%) patients suffered from headache and 2 patients (6.2%) were reported to have orthostatic hypotension. In group B, healing occurred in 21(67.7%) out of 31 patients and 1 (3.2%) case of headache was noted(P= 0.0001). Conclusion: The present study has demonstrated that topical diltiazem can be preferable to GTN owing to the absence of side-effects.