بررسي ساختار غزل شعراي كلاسيك پس از انقلاب

Investigating the Structure of Ghazals of Classical Poets after the IRI Revolution

شعر امروز ايران در حال طي كردن مرحله گذر و به عبارت ديگر در حال دگرديسي است. اگر شعر امروز را تداوم زاينده و پوينده شعر كهن بدانيم، اين شعر حتي در سركش ترين حالات هم دنباله روِ شعر سنتي و كهن است. اما تحولات صنعتي، اقتصادي، سياسي، فرهنگي و ... خواه ناخواه تاثيرگذار است. ادبيات به عنوان كاربردي ترين هنر،متاثر از اين تحولات است و بي شك شاعر انقلاب در هر يك از زمينه هاي شعري با نو شدن و نوآفريدن گرايش ذاتي داشته است. آنچه در شعر انقلاب عامل اصلي تحولات لفظي و معنايي در قالب است روي آوري شعرا به بيان مسايل تعليمي، اخلاقي و ارزشي است كه استفاده از آنها به ناچار شاعر را به سوي دگرديسي در ساختار، واژگان، زبان، صور خيال، انديشه و قالب شعر پيش برده است.در اين مقاله از عوامل تحول ساز در زمينه ساختار يكي از قالبهاي رايج شعر انقلاب، يعني غزل سخن به ميان مي‏آيد. از ميان قالبهاي سنّتي، غزل بيشترين كاربرد را در شعر انقلاب داشته و حجم غزلهاي سروده شده نسبت به قالبهاي ديگر بيشتر است. نوآوري شاعران اين دوره در غزلسرايي، غزل اين دوره را با ويژگيهايي همراه كرده است كه در اين مقاله به آنها اشاره خواهد شد.

Iranian poetry of today is passing a transitional phase or, in other words, is in metamorphosis. If we consider poetry oftoday the generator and dynamic continuation of ancient poetry, this poetry is the follower of ancient poetry even in the most unyielding state. But industrial, economic, political, cultural, etc. developments are anyway effective. Literature, as the most functional art, is affected by these developments, and revolutionary poets have inherent tendencies to newness and innovation in each field of poetry. The main factor for verbal and semantic transformations in the format of revolutionary poems is the poets’ tendency to express issuesrelated to education, ethics and values. Using these issues inevitably moves the poets towards metamorphosis in structure, words, language, imagery, thought and format of poetry. In this article, developmental factors in the field of one of the common revolutionary poetry formats, i.e., ghazal, are discussed. Ghazal is the most functional format in revolutionary poems among others, and the number of written ghazals is more than other formats. Innovation of poets in this period, has given ghazals of this period some features