پيش بيني رضايتمندي زناشويي از روي متغيرهاي باورهاي ارتباطي و صميميت زناشويي در زنان متقاضي طلاق و عادي شهر مشهد

Predicting Marital Satisfaction Over The Relational Belief And Marital Intimacy Variables In Normal And Divorced Women In Mashhad

هدف پژوهش حاضر پيش بيني رضايتمندي زناشويي از روي متغيرهاي باورهاي ارتباطي و صميميت زناشويي در زنان متقاضي طلاق و عادي شهر مشهد بود. آزمودني?هاي پژوهش 125 زن متقاضي طلاق و 125 زن مايل به ادامه زندگي مشترك (جمعا 250 نفر) بودند كه به عنوان نمونه در دسترس انتخاب شدند. همه افراد نمونه به كمك سياهه باورهاي ارتباطي (RBI) و پرسشنامه صميميت زناشويي، ارزيابي شدند. براي تحليل داده?ها افزون بر روش?هاي آمار توصيفي، روش تحليل مميز نيز به كار رفت. نتايج به دست آمده فرضيه?هاي پژوهش را تاييد كرد و نشان داد كه رضايتمندي زناشويي را مي?توان از روي متغيرهاي باورهاي ارتباطي و صميميت زناشويي در دو گروه متقاضي طلاق و عادي پيش?بيني نمود.

The purpose of the current study was to predict marital satisfaction by the relational beliefs and marital intimacy among the normal and divorce women in Mashhad. 125 women who were divorced and 125 women, whose aims were to continue marriage, were participated in the research as sample group (totally 250 women). All the subjects were asked to fill out the Relationship Belief Inventory (RBI) and Marital Intimacy Questionnaire. Discriminant analysis and descriptive statistics methods were used for analyzing data. Results, confirmed the hypotheses suggesting that marital satisfaction was predictable by the relationship beliefs and marital intimacy variables in both normal and divorce women.