ارزيابي برنامه درسي رياضي دانش آموزان كم توان ذهني شهر تهران

The Assessment of Mathematics Curriculum for Mentally Disabled Students in Tehran

  هدف از اين پژوهش، ارزيابی برنامه درسی رياضی دانش آموزان كم توان ذهنی است. روش اين پژوهش، پيمايشی از نوع توصيفی است. جامعه آماری پژوهش، 245 نفر از معلمان مدارس ابتدايی كم­توان­ذهنی شهر تهران،24 نفر از مديران مدارس ، 10 نفر از كارشناسان حوزه ستادی و 7 نفر از سرپرستان آموزشی مدارس ابتدايی كم توان ذهنی شهر تهران است. در قسمت معلمان 150 نفر، بر اساس جدول تعيين حجم نمونه مورگان به صورت تصادفی طبقه­ای و گروه­های ديگر نيز به صورت تمام شماری انتخاب شدند. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه با پايايی 87/0 ، مصاحبه، سياهه و بررسی اسناد بود. برای تحليل داده ها از محاسبه فراوانی، درصد و روش وزن دهی و ارزش گذاری استفاده شد. تحليل ديدگاه­های كارشناسان، معلمان، مديران مدارس و سرپرستان آموزشی مدارس كم توان ذهنی شهر تهران نشان می دهند كه وضعيت معلم دانش ­آموزان كم-توان ذهنی مطلوب (5/72 درصد)، وضعيت مدير مدرسه مطلوب (95 درصد)، وضعيت سرپرست آموزشی مطلوب (5/67 درصد)، وضعيت فضا، تجهيزات و امكانات آموزشی مطلوب (80 درصد)، وضعيت اهداف درس رياضی نسبتاً مطلوب (66 درصد) و وضعيت بودجه و امور مالی نسبتاً مطلوب (55 درصد) می باشد و در نهايت برنامه درسی رياضی دانش آموزان كم توان ذهنی با توجه به اين عوامل شش­گانه در سطح مطلوب (72/73 درصد) قرار دارد. مهم ترين راه­كارهای مناسب در جهت رفع موانع و مشكلات برنامه درسی رياضی مدارس كم توان ذهنی عبارت­اند از: 1) به­كارگيری معلمان متخصص و حرفه­ای در امر آموزش دانش­آموزان كم توان ذهنی، 2)توسعه­ی حرفه ای معلمان با تشكيل كلاس­های ضمن خدمت، 3) تدوين اهدافی متناسب با ويژگي­های دانش­آموزان كم توان ذهنی و 4) تجديد نظر در ميزان حقوق و مزايای دريافتی معلمان.

  The purpose of this research is to assess the mathematics curriculum for mentally-disabled students. The method of this survey research was of a descriptive type. The statistical research included 245 elementary teachers at a mentally-disturbed school in the city of Tehran, 24 schoolsʹ principals and 10 specialists from the districtʹs headquarter and seven academic administrators from schools with mentally-disturbed students. Based on Morganʹs and chart of selecting the samples, 150 teachers were randomly selected and other groups were also selected by method. The tools for the collection of data were questionnaires with a completion rate of 87%, interviews, records and the analysis of documents. To analyze the data abundance calculation, percentage and weighing and valuation were utilized. The analysis of expertsʹ views, Teachers, schoolsʹ principals and academic administrators in schools with mentally-disturbed students in the city of Tehran indicates that the satisfaction rate of Teachers was (72.5%). The satisfaction rate for the principals was (95%). The satisfaction rate for the academic administrators was (67.5%). The satisfaction rate for the space, equipment and academic facilities was (80%). The satisfaction rate for the mentally-disturbed studentsʹ mathematics curriculum was, taking into account all the six-mentioned factors was (73.72%).   The most important approaches for the elimination of obstacles and difficulties in mathematics curriculum schools with mentally disturbed students are: 1) Hiring teachers who are experts in teaching mentally-disturbed students. 2) Having in-service training for teachers while working 3) setting up goals suitable with the characteristics of mentally-disturbed students 4) Raising the salary and benefits and teachers.