مقايسه عزت نفس و مهارت اجتماعي دانش آموزان ناشنوا و نابينا در مقطع راهنمايي تحصيلي شهرستان كرج

The comparison of self-esteem and social skills in deaf and blind students at the intermediate level in the city of Karaj

  هدف از اين پژوهش ، مقايسه عزت نفس و مهارت اجتماعی دانش­آموزان ناشنوا و نابينا در مقطع راهنمايی تحصيلی شهرستان كرج در سال تحصيلی 89-88 است. به همين منظور تعداد 36 دانش­آموز ناشنوا و36 دانش­آموز نابينا با استفاده از روش نمونه­گيری تصادفی ساده انتخاب شدند. از طريق پرسشنامه عزت نفس كوپراسميت و آزمون مهارت­های اجتماعی مثبت و منفی يا سياهه مهارت اجتماعی ايندر بيتزن و فوستر و با كمك رابط ناشنوايان و نابينايان، اطلاعات جمع­آوری گرديد. سپس يافته­های به­دست آمده از طريق فنون آمار توصيفی و استنباطی و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج تحليل داده­ها نشان دادند كه عزت نفس در دو گروه دانش­آموزان ناشنوا و نابينا متفاوت نيست. فرضيه پژوهشی دوم مبنی بر وجود تفاوت در مهارت­های اجتماعی دانش­آموزان ناشنوا و نابينا مورد تاييد قرار نگرفت. همچنين نتايج پژوهش نشان داد كه با افزايش رفتارهای مثبت مهارت اجتماعی، عزت نفس افزايش مي­يابد و بالعكس كه نشان دهنده وجود رابطه مثبت معنادار بين رفتارهای مثبت مهارت اجتماعی و عزت­نفس است.

 The purpose of this research is compare self-esteem and social skills in deaf and blind students at the intermediate level in the city of Karaj during 2009-2010 academic years. For this purpose, 36 deaf and 36 blind students were selected using the simple random sampling method. The data were collected using Cooper Smith’s self-esteem questionnaire and the positive and negative social skills’ test or Inderbitzen and Foster’s list of social skills with the help of the blind and the deaf assistants. Then, the findings by using the skills of descriptive and inferential statistics and the SPSS software were analyzed. The results indicated that self-esteem in the groups of deaf and blind students were not different. The second theory of the research indicating the existence of a difference in the blind students’ social skills and the deaf ones were not substantiated. Also, as the social skill’s positive behavior is increased, self-esteem is increased as well and on the contrary, it indicates the existence of a positive significant correlation between the positive social skill’s behavior and self-esteem.