از عادي سازي تا آموزش فراگير، تحولي در نظام آموزشي

From Mainstreaming to Inclusive Education: A Transition in the Educational System

  عدالت از آرمان‌های والای تمام جوامع بشری است. به نظر می ‌ رسد يكی از اساسی ‌ ترين راهكارها برای دستيابی به عدالت همه‌جانبه، تسهيل دسترسی همگان به آموزش و پرورش فراگير، به عنوان يك تحول در نظام آموزشی باشد. هدف از برقراری آموزش فراگير، جست‌و‌جو و درك نيازهای آموزشی برای تمامی دانش‌آموزان است، با اين وجود تمركز اين نظام تحولی بر دانش‌آموزانی است كه نسبت به طرد‌‌‌شدگی و محروميت آسيب‌پذيرند يا نياز به آموزش ويژه دارند. متخصصان تعليم و تربيت به اين نكته اذعان دارند كه شرايط حاكم بر نظام آموزشی ويژه در شرايط كنونی نمی‌تواند پاسخگوی نيازهای آموزشی، روانی و اجتماعی دانش‌آموزان با نيازهای ويژه باشد. آنها بر اين باورند كه يك نظام آموزشی مبتنی بر جداسازی افراد بر اساس ناتوانی و نقايص آنها، بالطبع باعث سوق دادن اين گروه افراد به سوی انزواطلبی می‌شود. شكاف حاصل از اين نوع آموزش نه تنها دانش‌آموزان با نيازهای ويژه را از ارتباط با دانش‌آموزان عادی محروم می‌سازد، بلكه به شناخت نادرست آنها نيز منجر می‌شود. ايجاد بستری مناسب در جامعه كه بتواند پذيرای دانش‌آموزان با نيازهای ويژه باشد، امری ضروری به نظر می رسد. لذا توجه به آموزش فراگير و برنامه‌ريزی برای اجرای آن ضرورتی انكار‌ناپذير است و بديهی است كه انجام اين مهم بايد هرچه زودتر آغاز گردد، تا اين دانش‌آموزان برای زيستن در جامعه عادی، سازگاری بهتری داشته باشند. در اين ميان سهم زيادی از مسائل مربوط به اين رويكرد تحولی، به آگاهی معلمان و مربيان از چگونگی اين نظام آموزشی تخصيص می‌يابد. اين مقاله به بررسی ديدگاه‌های بنيادی در آموزش دانش‌آموزان با نيازهای ويژه، فلسفه آموزش فراگير، ارزش‌ها و باورهای بنيادی، تحليل موانع و فرصت‌ها، مشكلات موجود و توصيه‌هايی در مورد آموزش فراگير می‌پردازد.

 Justice is one of the top properties all over the world. It seems that one of the most basic strategies for accessing multilateral justice to be the facilitating of access to Inclusive education as a transition in the educational system. The purpose of establishing Inclusive education is the search for and understanding academic needs for all the students. However, the focus of this transitional system is on the students who are vulnerable against rejection and deprivation or need special education. Educational experts believe that the conditions ruling over the educational system can not accommodate the social, emotional and educational needs of the students with special needs under the current conditions. They believe that an educational system based on the separation of individuals according to their ability and disability will naturally end in pushing this group into isolation. The gap created as a result of this kind of educational system not only leads to the separation of students with special needs from mainstream students, but also misunderstanding them. The creation of a suitable environment in the in the society capable of admitting students with special needs is a vital issue. Therefore, paying attention to Inclusive education and planning for carrying it out is an inevitable necessity. It is, also, obvious that such a program should take place as soon as possible so that these students can be more tolerant living in a normal society. Meanwhile, a big portion of the problems related to this transitional approach, is related to the knowledge of these teachers and educators about the way this educational system works. This article deals with the fundamental views in the education of students having special needs, the philosophy of transitional education, fundamental values and beliefs, the analysis of opportunities, the current problems and recommendations for the transitional education.