مروري بر تغييرات بيومتري بعد از ترابكولكتومي

Ocular Biometric Changes after Trabeculectomy; a Review Article

ترابكولكتومي، شايع‌ترين روش استاندارد جراحي براي كاهش بلندمدت فشار داخل چشمي در بيماري گلوكوم است كه مي‌تواند باعث ايجاد تغييراتي در طول محوري (9/0-1/0 ميلي‌متر)، عمق اتاق قدامي (22/0±11/0 ميلي‌متر) و كراتومتري (14/1±07/1 ديوپتر) شود. اين تغييرات ممكن است تا بيش از يك سال ادامه يابند و مي‌توانند بر دقت محاسبه قدرت لنز داخل چشمي مورد نياز در جراحي آب‌مرواريد اثر بگذارند. استفاده از روش‌هاي بيومتري غيرتماسي و به تاخير انداختن جراحي آب‌مرواريد تا زمان پايدار شدن تغييرات بيومتريك پس از ترابكولكتومي مي‌تواند خطاهاي ناشي از اين تغييرات را كاهش دهد. در اين مقاله مروري، همه مطالعات ثبت‌شده در PubMed بين سال‌هاي 1977 تا 2013 در اين زمينه مورد بررسي و نقد قرار گرفته‌اند.

Trabeculectomy is the most common procedure performed in glaucoma patients to reduce intraocular pressure for a long-time period. This intervention can cause alterations in axial length (0.1-0.9 mm), anterior chamber depth (0.11±0.22 mm), and keratometry readings (1.07±1.14 diopter). These changes may linger for more than one year and may negatively affect the precision of intraocular lens power calculation for cataract surgery. Measures such as using non-contact biometry methods and postponing cataract surgery until the acceptable stability of biometric changes after trabeculectomy is achieved can reduce these calculation errors. In this systematic review, all the relevant articles published in PubMed between 1977 and 2013 were analyzed.