پاسخ‌هاي فيزيولوژيكي و زيست‌شيميايي پايه GF677 (دورگه هلو و بادام) به تنش خشكي درون شيشه‌اي

Physiological and Biochemical Responses of GF677 (Peach and Almond Hybrid) Rootstock to In Vitro Drought Stress

واكنش‌هاي فيزيولوژيكي و زيست‌شيميايي پايه GF677، هيبريد هلو و بادام (Prunus persica × P. amygdalus) به تنش خشكي ناشي از پلي اتيلن گليكول (PEG-6000) در محيط جامد و مايع بررسي شد. اين پژوهش در قالب طرح كامل تصادفي به طور جداگانه انجام شد. گياهك هاي پايه GF677 براي بررسي اثر تنش خشكي به محيط كشت پرآوري موراشيگ و اسكوگ (MS) داراي 1 ميلي‌گرم در ليتر بنزيل آدنين و 1/0 ميلي‌گرم نفتالن استيك اسيد در چهار سطح خشكي (صفر (شاهد)، 10، 20 و 30 گرم بر ليتر پلي اتيلن گليكول) واكشت شدند. بعد از گذشت شش هفته نتيجه‌ها نشان داد، سطح‌هاي خشكي در محيط جامد و مايع بر تمام ويژگي‌هاي اندازه‌گيري شده اثر معني‌داري داشت. فعاليت آنزيم‌هاي آنتي‌اكسيدان (كاتالاز و پراكسيداز)، مقدار پروتيين كل، مقدار پرولين و قندهاي محلول به طور معني‌داري با افزايش سطح‌هاي خشكي در محيط كشت جامد و مايع افزايش يافت. افزايش مقدار پروتيين كل، مقدار پرولين و قندهاي محلول در محيط مايع بيشتر از جامد بود. قندهاي محلول افزايش غير معني‌داري در سطح‌هاي مختلف خشكي در محيط جامد داشتند. شاخص كلروفيل برگ با افزايش سطح‌هاي خشكي كاهش يافت. كاهش كلروفيل برگ در محيط جامد بيشتر از محيط مايع بود. تنش خشكي در هر دو محيط (جامد و مايع) باعث فعال شدن سازوكارهاي دفاعي پايه GF677 همچون سيستم دفاع آنتي‌اكسيداني، تنظيم اسمزي توسط پرولين و قندهاي محلول و همچنين افزايش پروتيين سازي شد و اين افزايش در محيط مايع بيشتر بود. بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت كه تنش خشكي در محيط مايع در مطالعه تحمل گياهان به تنش خشكي موثرتر و دقيق‌تر مي‌باشد.