بررسي تاريخي ناامني‌هاي عهد مغول و نقش آن در انحطاط اخلاقي ايرانيان

Historical Review of Insecurities in Mongol Era and its Role in Iraniansʹ Moral Decline

در دوره استيلاي مغول، با به‌خطر افتادن امنيت مردم و لرزان شدن پايه‌هاي زندگي اجتماعي و فردي، ارزش‌هاي اخلاقي تا حدودي رو به انحطاط رفت؛ زيرا بارزترين انواع امنيت- كه در پناه آن مي‌توان آسوده زندگي كرد- مانند امنيت اجتماعي، اقتصادي، شغلي، فردي، قضايي، رواني و فرهنگي، همگي دچار سير نزولي شديد شدند و با تنگ شدن عرصه زندگي بر ايرانيان، مبارزه آنان با حاكمان مغول به مبارزه براي بقا تبديل شد و مسيله فرهنگ و اخلاق اصيل به مرتبه دوم سقوط كرد. البته بايد اذعان كرد كه مغولان علت تامه انحطاط اخلاقي نبودند، يعني نمي‌توان همه نابساماني‌ها در اين حوزه را به آنان منتسب كرد؛ اما روش حكومت و سياست‌گذاري‌هاي آنان به‌گونه اي بود كه منجر به تشديد اين انحطاط شد؛ انحطاطي كه از قبل آغاز شده بود. پس از پايان حاكميت مغول، تمامي خسارات در حوزه‌هاي سياسي، امنيتي، اقتصادي، شغلي و... جبران شد، اما خسارت‌هاي اخلاقي تا مدت‌ها پايدار و پابرجا بود؛ به‌گونه‌اي‌كه بعضي صاحب‌نظران معتقدند كه تاكنون نيز تاثير اقدامات آنان در لايه‌هاي زيرين تفكر و فرهنگ ايراني مشهود است. در اين مقاله، با روش تحليلي به تبيين اين موضوع مي‌پردازيم.

In Mongol era, security of society and private and social life of people fall in danger. This caused the decline of moral values. The most obvious types of security (social, economic, occupational, private, judicial, spiritual and cultural securities) experienced severe fall. As everyday life of people got more difficult, the struggle with Mongol sovereigns turned into struggle for life, and thus culture and moral values declined. Although Mongols were not the major reason, but their politics aggravated the degeneration that had started before. After the reign of Mongols most of political, security, economic, and occupational losses were remedied. Nevertheless moral losses persisted for long, and some believe that their effect is still evident on deep layers of Iranian culture. The present research aims to analytically explain this question.