تحليل داستان كوتاه «درخت» اثر گلي ترقّي از ديدگاه روايت‌‌شناسي بلاغي

Analysis of “Tree”, a Short Story by Goli Taraghi, Through the Rhetorical Narrative Approach

در اين مقاله، ابتدا مختصري درباره پيشينه روايت‌‌شناسي بلاغي مطرح و اصطلاحات مهمّ نويسنده ضمني، انواع مخاطبان، راوي نامعتبر، تنش، ناپايداري و ... از ديدگاه سه نسل از نظريه‌‌پردازان بلاغي تعريف شده است. سپس داستان كوتاه «درخت» اثر گلي ترقّي از مجموعه من هم چه‌‌گوارا هستم بازخواني و تفسير شده است. موضوع اصلي داستان، چرخه سو استفاده است كه هر يك از شخصيّت‌ها به نوعي در آن دخيل هستند. هر يك از گروه‌هاي مختلف مخاطبان، ديدگاه‌هاي ويژه‌‌اي درباره اين شخصيّت‌ها دارند و با برخي از آنها همدلي مي‌‌كنند. هدف اصلي، بررسي تفاوت‌هاي خوانش و چگونگي گسترش پي‌رنگ از ديدگاه مخاطبان مختلف است. مضمون «درخت: جاودانگي و پوسيدگي»، بنياد داستان را شكل مي‌‌دهد و با قرار گرفتن شخصيّت‌ها در جاي‌گشت‌هاي متنوع، خوانش‌هاي متفاوتي ممكن مي‌‌شود.

Initially in this article, a brief history of rhetorical narrative approach is offered and the definitions of important terms and concepts, such as implied author, types of audiences, unreliable narrator, tension, instability, etc. from the viewpoint of three generations of rhetorical theorists are provided. Then, “Tree” a short story by Goli Taraghi, published in her collection, I’m Che Guevara, too [من هم چه گوارا هستم] has been reviewed and interpreted. The main subject of the story is the Cycle of Misuse on-which all of characters are involve. Different groups of readers have their own feelings and opinions about the characters of the story, and they express their sympathy to some of them. Our Main purpose is to investigate the existing differences of readings and the quality of plot development from various viewpoints of readers. The story forms on the theme of “Tree: immortality and decay”, and as characters stand on various permutations, different kinds of readings would be possible.