تحليل مقايسه اي نقش سازمان‌هاي ترويج دولتي و خصوصي بر پذيرش نوآوري‏هاي كشاورزي در شهرستان طارم، استان زنجان

Comparative Analysis of the Role of Public and Private Agricultural Extension Organizations on Adopting Agricultural Innovations in the Tarom Township, Zanjan Province

پژوهش حاضر به دنبال بررسي ديدگاه كشاورزان در مورد سرمايه اجتماعي بخش‏هاي دولتي و خصوصي ترويج كشاورزي و تحليل تاثير آن بر پذيرش نوآوري‏هاي زراعي- دامي است. اين پژوهش از يك پيمايش توصيفي- همبستگي با استفاده از تكنيك مصاحبه‏ ساختارمند بهره برده است. مطالعه، نمونه‏اي تصادفي متشكل از 160 كشاورز را با كمك تكنيك نمونه گيري طبقه‏اي از دهستان آببر در شهرستان طارم از استان زنجان انتخاب نموده است و با استفاده از ابزار پرسشنامه (با رعايت تاييد روايي و اعتبار آن) مورد مصاحبه قرار داده است. طبق نتايج تحليل رگرسيوني، سرمايه اجتماعي بخش‏ دولتي ترويج كشاورزي 5/31 درصد تغييرات ميزان پذيرش نوآوري‏ها را تبيين مي‏كند و اين در حالي است كه بخش خصوصي تنها 5/3 درصد تغييرات ميزان پذيرش را تبيين مي‏نمايد.

This study is to investigate farmers’ views regarding the social capital of public and private sector agricultural extension and to analyze the impact of social capital on adopting agricultural innovations. The research has conducted a descriptive-correlational survey using a structured interview technique utilizing a questionnaire validated by validity and reliability techniques. Using a stratified sampling technique, a sample of 160 farmers was randomly selected from the rural households of the Abbar Sub-county located in the Tarom Township of the Zanjan Province. According to the regression analysis, the social capital of public extension explains 31.5 percent of the variation in agricultural innovation adoption, whereas, the private extension can only determine 3.5 percent of variation in agricultural innovation adoption.