اصل حداقل بودن حقوق جزا

Criminal law as the last and the least resort

تعيين قلمرو حقوق كيفري و سطح مجاز مداخله حقوق جزا به عنوان شديدترين نوع مداخله در حقوق و آزاديهاي شهروندان، با پيچيدگي ها و دشواريهاي متعددي مواجه است. اصل حداقل بودن حقوق جزا به عنوان يكي از اصول بنيادين اين دانش، فن و ابزار كنترل اجتماعي، با تاكيد بر آثار سو مصرف مفاهيم، ابزارها و نهادهاي حقوق كيفري، درتلاش است تا قلمرو مجاز مداخله كيفري را تعيين نموده، امكان حضور و زيست ساير ابزارها و نهادهاي كنترل اجتماعي را نيز مهيا سازد. دراين مقاله با تاكيد بر ضرورت شناخت دقيقتر اصل مذكور به بررسي مفهوم اين اصل، مباني و آثار آن در سياستگزاري كيفري (جرمانگاري وكيفر گذاري) پرداخته شده است.

Defining the scope of criminal law and legitimated level of criminal law intervention over the rights and freedom of citizens as the most serious kind of such intervention, is a complicated and difficult matter. The principle of criminal law as the last and the least resort as a basic principle of this knowledge, technique and instrument of social control, as emphasizes upon the destructive results of abuse of penal concepts, instruments and institutions, tries to determine the appropriate level of criminal law intervention and provide the possibility of usage for other kinds of social control instruments and institutions. This article, as emphasizes upon the necessity of considering this principle in more details, will discuss the concepts, basics and implications of this principle for penal policy making (criminalization and penalization).