مطالعه ي تطبيقي دو نظريه ي تعامل گرايي و پنجره هاي شكسته و آثار آنها بر سياست جنايي

A Comparative Study of Interactionism Theory and Broken Windows Throry and Their Consequences on Criminal Policy

نظريه ي تعامل گرايي و سياست تسامح صفر، دو رويكرد متعارض در جرم شناسي و سياست جنايي تلقي مي شوند. نظريه ي مزبور، الگويي الهام بخش براي انديشه ي تحديد دامنه ي مداخله ي نظام عدالت كيفري و تسامح هرچه بيشتر در قبال جرايم و سياست مذكور ، به عنوان تجلي گاه نظريه ي پنجره هاي شكسته، جلوه اي از جنبش احياي نظام كيفري و سخت گيري افزون تر در واكنش نسبت به اعمال مجرمانه و انحرافات است. توصيف مباني و مفاهيم و سپس تحليل و ارزيابي متقابل اين نظريه و سياست در مقايسه با يكديگر، هم نكات مثبت و كاربردي و هم موارد ضعف و مطلق گرايي آنها را در دو حوزه ي پيش گفته آشكار مي سازد. به علاوه، اين بررسي دقيق، قابليت و ضرورت هدايت اين نظريه و سياست را به مسيري معتدل تر و نيز بهره گيري شايسته از آنها را در چارچوب يك سياست جنايي تلفيقي گوشزد مي نمايد. در نهايت هم، عدالت ترميمي را در قالب تركيبي از فرآيندها و نتايج ترميمي، به عنوان تدبيري عادلانه و سودمند جهت تعديل افراط ها و تفريط هاي اين نظريه و سياست و در نتيجه مديريت بهينه ي جرم، معرفي مي كند.

Interactionism theory-as an inspiring pattern for thought of restriction of scope of intervention of criminal justice system and more tolerance towards offences- and Zero tolerance policy -as a manifestation of Broken windows theory and an appearance of criminal system revival movement and greater severity (strictness) in reaction to criminal behaviors and deviances- are considered two contrary approachs incriminology and criminal policy. Description of foundations and concepts of this theory and policy and then analysis and reciprocal assessment of them in comparison with eachother will reveal their positive and practical points and also their defects and absolutismin two above mentioned fields. In addition, this precise survey, will remind the capability and necessity of leading them to a more moderate strand and also proper profiting from this theory and policy in an integrated criminal policy. Ultimately, this study, will introduce Restorative justice-in the shape of a combination of restorative processes and outcomes-as a fair and efficient measure to modify their intemperances and so to manage crimes in its optimal form.