مقايسه ادراك بينايي كودكان عقب ‌مانده ‌ ذهني آموزش‌ پذير مبتلا به سندرم داون با كودكان عادي در دامنه ي سن عقلي 6 تا 8سال

Comparison of Visual Perception between Trainable Mentally Retarded Children with Down Syndrome & Normal Children (6‒8 Mental Age)

چكيده هدف: اين مطالعه با هدف بررسي مقايسه‌اي ادراك بينايي در كودكان عقب‌مانده ذهني و آموزش‌پذير مبتلا به سندرم داون با كودكان عادي در دامنه سن عقلي 6تا 8سال انجام شده است. روش‌بررسي: اين پژوهش يك مطالعه تحليلي‌مقايسه‌اي است. در اين مطالعه 30دانش‌آموز عقب‌مانده ذهني آموزش‌پذير و مبتلا به سندرم داون با 30كودك عادي با دامنه سن عقلي مشابه مقايسه شدند. آزمون ادراك بينايي فراستيگ از تمامي افراد شركت‌كننده به عمل آمد. در‌نهايت داده‌ها با استفاده از آزمون آماري تي و نرم‌افزار SPSS?16 تحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه گروه سندرم داون در مقايسه با كودكان عادي در خرده‌آزمون هماهنگي چشم و دست (0.2735=p)، تمايز شكل از زمينه (0.106=p) و ادراك ثبات شكل (0.062=p) تفاوت معناداري نداشتند. لكن تفاوت بين دو گروه در خرده‌آزمون‌هاي وضعيت در فضا (0.0425=p) و ادراك روابط فضايي (0.042=p) معنادار، و در كودكان عادي بالاتر بود. نتيجه‌گيري: نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد كه توانمندي ادراك بينايي كودكان عقب‌مانده ذهني آموزش‌پذير و مبتلا به سندرم داون، در برخي خرده‌آزمون‌ها با كودكان عادي داراي سن عقلي مشابه، تفاوت‌هايي دارد. يافته‌هاي حاصل از اين پژوهش با مطالعات گذشته مقايسه شد و مشكلات موجود با‌توجه به تغييرات ساختاري در سامانه اعصاب مركزي، همچنين ظرفيت‌هاي محدود در توجه و تمركز، و آسيب‌هاي حافظه بررسي شدند.

Abstract Objectives: Children pass through sensorimotor, perceptual and cognitive stages during their development. Successful accomplishments in the primary stages lead to optimum achievements in higher cognitive stages. In fact, 70% of sensory receptors are allocated to vision, thus leaving 30% to other senses, indicating how critical this sense is. Vision is a sense that allows a person to understand what is occurring outside the body or in the extra-personal space. Therefore, in the second stage of development (Perceptual stage), children should have an optimum visual perception potential. This enables children to deal with ‘activities of daily living’ and manage educational and vocational tasks. Methods: This was an analytical comparative study. The visual perceptual abilities of 30 trainable mentally retarded children with Down syndrome were compared with those of 30 normal children of the same Mental Age. All subjects were administered the ‘Frostig Developmental Test of Visual Perception’. Results were tested with (t?Student) by SPSS?16. Results: ‘Eye hand coordination’ (p=0.2735), ‘figure ground discrimination’ (p=0.106) and ‘form constancy’ (p=0.062) did not significantly differ in children with Down syndrome. However, they were weaker than normal subjects in terms of ‘position in space’ (p=0.0425) and ‘spatial relations’ (p=0.042). Conclusions: Our results indicate that children with Down syndrome differ in certain subsets of visual perceptual abilities in comparison to normal children of the same mental age.