شماره ركورد :
701760
عنوان مقاله :
مقايسه ميزان اثربخشي دو روش رفتاردرماني ديالكتيكي و رفتاردرماني شناختي بر بهبود علايم رفتارهاي تكانشي بيماران دچار افسردگي اساسي داراي افكار خودكشي
عنوان فرعي :
Comparing the Effectiveness of two Therapeutic Methods of Dialectical Behavior Therapy and Cognitive Behavior Therapy on the Improvement of Impulsive Behavior in the Patients Suffering from Major Depr
پديد آورندگان :
زماني، نرگس نويسنده گروه روان شناسي، دانشكده روان شناسي، دانشگاه آزاد اسلامي واحد همدان، همدان، ايران zamani, narges , احمدي، وحيد نويسنده مركز تحقيقات و پيشگيري از آسيب هاي رواني اجتماعي، دانشگاه علوم پزشكي ايلام، ايلام، ايران ahmadi, vahid , عطايي مغانلو، وحيد نويسنده گروه روان شناسي، پارس آباد مغان، ايران , Ataie Moghanloo , vahid , ميرشكار، ساره نويسنده مركز تحقيقات عوامل اجتماعي موثر بر سلامت پژوهشكده آينده پژوهي در سلامت، دانشگاه علوم پزشكي كرمان، كرمان، ايران mirshekar, sareh
اطلاعات موجودي :
دو ماهنامه سال 1393 شماره 0
رتبه نشريه :
علمي پژوهشي
تعداد صفحه :
10
از صفحه :
45
تا صفحه :
54
كليدواژه :
افسردگي اساسي , خودكشي , رفتاردرماني ديالكتيكي , رفتاردرماني شناختي , رفتارهاي تكانشي
چكيده فارسي :
مقدمه: هدف از مطالعه حاضر تعيين ميزان اثربخشي دو روش رفتاردرماني ديالكتيكي و رفتاردرماني شناختي بر بهبود علايم رفتارهاي تكانشي بيماران دچار افسردگي اساسي داراي افكار خودكشي بود. مواد و روش ها: طرح مطالعه حاضر از نوع روش نيمه‌ آزمايشي، با دو گروه آزمايش(رفتاردرماني ديالكتيك و رفتاردرماني شناختي) و يك گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش حاضر، مشتمل بر كليه بيماران دچار افسردگي اساسي بود كه رفتارهاي تكانشي همايند با افكار خودكشي داشتند كه در بهار 1392 به مركز خدمات روان شناختي همدان مراجعه كردند. نمونه پژوهش شامل 21 بيمار دچار افسردگي اساسي داراي افكار خودكشي بود كه ملاك هاي ورود را داشتند. ابزارهاي پژوهش شامل مصاحبه تشخيصي ساختاريافته بر اساس راهنماي تشخيصي و آماري اختلال -هاي رواني ‌2000، آزمون تكانشگري بارت 1994 و آزمون افكار خودكشي بك 1997 بود. يافته‌ هاي پژوهش: يافته ‌ها، نشان داد رفتاردرمانگري ديالكتيكي در كاهش رفتارهاي تكانشي بيماران دچار افسردگي اساسي اقدام كننده به خودكشي موثرتر از رفتاردرماني شناختي است. بحث و نتيجه گيري: در حوزه درمان و زمينه كار با افراد افسرده و افرادي كه در حالت بحران به سر مي برند و گرايش به خودكشي دارند، رفتاردرماني ديالكتيكي با توجه به ماهيت آن، بسيار كارا و نويدبخش به نظر مي رسد.
چكيده لاتين :
Introduction: The aim of this study is to determine the effectiveness rate of two methods of dialecticalbehavior therapy and cognitive behavior therapy on the impro-vement of impulsive behavior symptoms of patients suffering from major depressive disorder showing a tendency to suicide. Material & Methods: This is a semi experimental study with two experimental groups (dialectical behavior therapy and cognitive behavioral therapy) and a control group. The population included all patients with major depressive disorder with impulsive behaviors association with tho-ughtsof suicide who referred to psyc-hological service center of Hamedan in the spring of 2013. The study sample included 21patients withmajor depressive disorder and suicidal thoughts that had the entry criteria. The instruments included a constructed cognitive interview based on DSM, 2000; Bartlett Impulsive Test, 1994 & Beck suicide Tendency 1999 and the aim was to instruct dialectical behavior therapy and cognitive behavior therapy. Findings: Findings showed that dialectical behavior therapy was more effective than cognitive behavior therapy in patients suffering from basic (major) depression showing a tendency to suicide. Discussion & Conclusion: In domain ther-apy and dealing with the depressed patients, the dialectical behavior therapy seems so efficacious and encouraging for those who are in critical situation and have a tendency to suicide.
سال انتشار :
1393
عنوان نشريه :
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي ايلام
عنوان نشريه :
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي ايلام
اطلاعات موجودي :
دوماهنامه با شماره پیاپی 0 سال 1393
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
لينک به اين مدرک :
بازگشت