بررسي الگوهاي توزيع و پراكنش فضايي پاركهاي درون شهري (مطالعه موردي: مناطق شهرداري اروميه)

The Survey of Distribution Patterns and Spatial Distribution of Parks within the City (Case Study: regions of Uremia Municipalities)

با ورود جهان به هزاره ي سوم و پيشي گرفتن نسبت جمعيت شهرنشين در اكثر كشورها و اثرات تخريبي اين پديده از بعد زيست-محيطي و همچنين نياز بيشتر شهروندان به دسترسي به فضاهاي شهري، ضرورت توجه بيشتر به توسعه فضاهاي سبز شهري و تخصيص عادلانه اين منابع و خدمات شهري بر حسب نيازهاي جامعه شهري در اولويت سياستگذاري ها و اهداف برنامه ريزان و مديران شهري قرار گرفت. اين تحقيق با هدف بررسي و ارزيابي كاربري هاي فضاي سبز و پارك هاي درون شهري اروميه تدوين شده است. در اين تحقيق كه بصورت تحليلي- توصيفي مي باشد با تكيه بر طرح هاي توسعه شهري و با استفاده از روشهاي آماري و مدل-هاي كاربردي همچون مدل هاي ويليامسون و همچنين تحليل هاي مكاني از طريق بكارگيري نرم افزار Arc View ، چگونگي و ميزان تمركز فضايي كاربري هاي فضاي سبز شهري و پاركها مورد بررسي قرار گرفته است. بر اساس نتايج تحليل هاي بافرينگ در محيط GIS، شهر اروميه به لحاظ دسترسي به پاركها در برخي سطوح (محله اي و شهري) از وضعيت مناسبي برخوردار مي باشد ولي شعاع عملكرد پاركهاي كودك و پارك هاي شهري حاكي از عدم دسترسي قسمت هاي عمده اي از ساكنين سكونتگاه هاي شهري به اين خدمات دارد. علاوه بر اين، نتايج حاصل از شاخص ويليامسون، ضريب اختلاف بين مناطق مختلف شهر اروميه 1.26 مي باشد كه بيانگر توزيع ناعادلانه فضاهاي سبز شهري در برخي از مناطق شهر است. همچنين بر اساس بررسي ها و مقايسه استانداردهاي فضاهاي سبز شهري با نرم هاي رايج در كشور نشان مي دهد كه فضاي سبز شهر با سرانه اي در حدود 3.51 متر با استاندارد رايج كه 12-7 متر مي باشد؛ فاصله زيادي داشته حاكي از كمبودهايي در زمينه دسترسي به فضاهاي سبز شهري در اروميه است.

With the advent of the third millennium world, surpassing the urban population ratio in most countries and the damaging effects of this phenomenon from the environmental perspective and the need access to urban spaces, paying more attention of city planners and city managers are need to the development of urban green spaces, the importance of equitable allocation of resources and the utilities on policy priorities and targets community. This study has been developed to evaluate green space land use and parks within the city of Urmia. This descriptive-analytical study by emphasis on urban development projects and the use of statistical methods such as Williamson and spatial analysis through the use of software Arc View concentrates on urban green land and park land use. Based on the analysis of buffering in GIS, Urmia in terms of access to parks in some areas (urban district) is in good condition. However, childrenʹs parks and gardens within the city indicated the major parts of the population lack access to these services in urban settlements. Moreover, the results of Williamson index, the coefficient 1.26, indicate unfair green spaces in some areas of the city. Also, based on review and comparison of common software standards for urban green spaces in the country shows that the per capita green area of approximately 3.51 m to 12-7 m is the current standard that revealed deficiencies in access to urban green spaces is in Urmia.