بررسي نقش كيفيت ارتباط زناشويي در پيش‌بينيبهزيستي ذهني و شادكامي دانشجويان

كيفيت ارتباط زوجين در چند دهه اخير به عنوان يك شاخص مهم در بهزيستي و سلامت شناخته شده ومورد توجه پژوهشگران در حيطه خانواده قرار گرفته است.هدف از انجام پژوهش حاضر بررسي نقش كيفيت ارتباط در پيش‌بيني بهزيستي ذهنيوشادكامي در ميان دانشجويان متاهل بود. بدين منظور نمونه 191 نفرياز خوابگاه‌هاي متاهلين دانشگاه‌هاي تهران كه به شيوه تصادفي چند مرحله‌اي انتخاب شده بودند؛ به پرسش‌نامه‌هاي كيفيت ارتباط زوجين، شادكامي آكسفورد و بهزيستي ذهني(شامل دو خرده مقياس رضايت اززندگي و سلامت روان‌شناختي) پاسخ دادند. تجزيه و تحليل دادهها با استفاده از روش‌هاي آماري همبستگي و رگرسيون صورت گرفت.نتايج نشان داد بين كيفيت ارتباط زوجين، شادكامي و بهزيستي ذهني رابطه مثبت و معناداري وجود دارد و كيفيت ارتباط زوجين مي‌تواند 7/20درصد از واريانس مربوط به سلامت روان‌شناختي،1/23درصد از واريانس رضايت از زندگي، 3/27 درصد واريانس بهزيستي ذهني و 7/27 درصد واريانس شادكامي را تبيين كند. با توجه به اين يافته‌ها مي‌توان نتيجه گرفت كيفيت ارتباط زوجين مي‌تواند پيش‌بيني‌كننده بهزيستي ذهني آنها باشد. بنابراين توجه به كيفيت ارتباط زوجين و تقويت و بهبود اين روابط به عنوان روش مناسبي براي ارتقاي سلامت روان‌شناختي، شادكامي و رضايت‌مندي از زندگي زناشويي پيشنهاد مي‌شود.