بررسي و تبيين روش شناختي منهاج الولايه في شرح نهج البلاغه

Methodological study of "Menhaj Alvlayh Fi Nahj-ol-balagha"

شناخت و معرفي شروح متعدد نهج البلاغه، با روش ها و رويكردهاي گوناگون شارحان؛ حايز اهميت روش شناختي است. زيرا چنين اقدامي موجب دستيابي به بهترين الگوها و رويكردهاي شرح نهج البلاغه مي شود. يكي از اين شروح، شرح منهاج الولايه تاليف ‏‏ملاعبدالباقي صوفي تبريزي (قرن 11) است كه در دوازده باب گردآمده است. اين شرح موضوعي يكي از بهترين شروح عرفاني نهج البلاغه است كه با توجه به اصول فكري تصوف شيعي به زبان فارسي و عربي نگاشته شده است و بهره مندي شعر فارسي را از سخنان امام علي(ع) به-خوبي نشان مي دهد. مولف با رويكردي صوفيانه، با استمداد از آيات قرآن، احاديث ايمه اطهار، به همراه نكات عرفاني، كلامي، اخلاقي، بلاغي و آوردن اشعار فارسي و عربي به شرح عبارات امام علي(ع) پرداخته است. در اين مقاله كه با روش كتابخانه اي تهيه شده است به بررسي روش شرح منهاج الولايه في شرح نهج البلاغه در ابعاد ساختاري و محتوايي، پرداخته شده است.

Introducing numerous commentaries about Nahj-ol-balagha with different techniques and approaches is of great importance, because such actions lead to the achievement of the best models and approaches as described in Nahj-ol-balagha. One of the commentaries, is "Menhaj Alvlayh" written by "Mullah Abdulbaghi" (nickname is Sufi Tabrizi)(11th century), which has been compiled in twelve chapters. This description is one of the best mystical commentaries of Nahjolbalaghe that has been written in persian and Arabic accirding to the principles of Sufism and shiite and shows Persian poetry has benefited from the words of Imam Ali. The author has had a mystical approach by appealing to the Quran, Imam,s narrations with hints of mysticism (Gnosticism), theology, and ethics, Rhetoric (eloquence) and poetry of Persian and Arabic phrases in describing Imam Ali,s phrases. In this article, which follows a library research method, deals with studying the method of commentary of the Menhaj Alvlayh fi Nahj-ol-balagha from structural and content perspectives.