ارزيابي تعالي سازماني شهرداري تهران بر‌اساس مدل EFQM

Organizational Excellence Assessment of Tehran Municipality by EFQM Model

در ارزيابي عملكرد سازمان ها به منظور شناسايي نقاط قوت و ضعف و ميزان دستيابي سازمان ها به كيفيت و عملكرد بهتر، به‌كارگيري مدل هاي تعالي سازماني موثر است .هدف پژوهش حاضر، ارزيابي تعالي سازماني شهرداري تهران از ديدگاه مديريت منابع انساني آن بر‌اساس مدل تعاليEFQM مي‌باشد. پژوهش حاضر، مطالعه اي توصيفي، ميداني و مقطعي است كه به ارزيابي تعالي سازماني شهرداري تهران از ديدگاه مديران منابع انساني شهرداري تهران در سال 1393 پرداخته است. جامعه پژوهش شامل 30 نفر از مديران منابع انساني شهرداري تهران مي‌باشد كه به صورت سرشماري انتخاب شدند. جهت گردآوري داده ها از پرسشنامه استاندارد مدل EFQM كه شامل 50 سوال است، استفاده شد. سوالات پرسشنامه براساس شرايط شهرداري تهران، متناسب‌سازي و روايي آن با استفاده از نظرات خبرگان، سنجيده شد و پايايي آن با محاسبه آلفاي كرونباخ 88/0 تاييد گرديد. داده ها با استفاده از روش‌هاي آمار توصيفي، آزمون t تك گروهي و آزمون تحليل واريانس، توصيف و تحليل شدند. مديران منابع انساني شهرداري تهران در اين ارزيابي 85/609 امتياز به شهرداري تهران اختصاص دادند كه حوزه توانمندسازها 34/296 امتياز و حوزه نتايج 51/311 امتياز كسب كردند. درصد امتياز هر كدام از عوامل نه‌گانه به ترتيب براساس رهيافت پرسشنامه به اين صورت به دست آمد: رهبري 40/63 درصد، سياست‌گذاري 63/67 درصد، كاركنان 70/62 درصد، منابع 90/40 درصد، فرايندها 71/61 درصد، نتايج مشتري 90/59 درصد، نتايج كاركنان 08/60 درصد، نتايج جامعه 83/66 درصد و نتايج كسب‌و‌كار 5/64 درصد. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه ارزيابي در قالب مدل توصيف شده، ابزار مناسبي در شناسايي وضعيت عملكرد و نقاط قوت و قابل بهبود شهرداري تهران است. بديهي است كه اجراي بهتر برنامه ها و دستيابي به تعالي، با همكاري مستمر، امكان‌پذير مي‌شود. همچنين نتايج پژوهش نشان داد كه بين سابقه كار مديران منابع انساني و ارزيابي آن ها در زمينه معيارهاي كيفيت در شهرداري تهران و بين تحصيلات و مناطق مختلف شهرداري و ارزيابي مديران منابع انساني در زمينه معيارهاي كيفيت در شهرداري تهران، تفاوت معني‌داري وجود نداشت.

To recognize the strengths and weaknesses and level of organization’s achievement to better quality and better performance, Use of organizational excellence models for assessment the organization’s Performance is effective. The purpose of this research is assessment of Tehran municipality’s human resources management based on the EFQM model. This research is a Survey with descriptive and Cross-sectional method that assess the organizational excellence of Tehran municipality from the perspective of human resources managers of it in 1993. The Statistic society of the research was included 30 persons of human resources managers that selected by census method. The Standard questionnaire of EFQM model that has 50 questions was distributed to collecting data. The questions have been customized according to the requirements of Tehran municipality. The validity was measured by the use of experts opinions, and its reliability was measured by Cronbachʹs alpha that was confirmed 0.88. Data was described and analyzed using descriptive statistics, t-test and ANOVA test group. In this assessment, HR managers of Tehran municipality devoted to the evaluation of 85/609 points, Enablers areas 34/296 points and field results were 51/311 points. Each of the nine percentage points, respectively according to the questionnaire approach are as follows: Leadership 40/63 percent, policy making 63/67%, and 70/62% of staff resources, 90/40 percent, 71/61 percent processes, customer results 90/59 percent, 08/60 percent of the staff, 83/66% of the population and 5/64 of the business. The results indicate that the evaluation model described is an appropriate tool to identify strengths and improve the performance of Tehran Municipality. Obviously the better implementation of programs and the pursuit of excellence, is made possible by continued cooperation. Also the results showed that between Work experience in the field of human resource managers and their evaluation criteria in the municipality of Tehran and between different regions and municipalities education and human resource management assessment of the quality criteria in Tehran municipality, there was no significant difference.