مقايسه عزت نفس و سلامت روان در نابينايان ورزشكار و غيرورزشكار 13 تا 30 سال شهرستان مشهد

A Comparison of Self- esteem and Mental Health in Blind Athletes and Non-athletes from 13 to 30 years in Mashhad

هدف: اين پژوهش به دنبال بررسي و مقايسه عزت نفس و سلامت روان و تعيين رابطه اين متغيرها در نابينايان ورزشكار و غيرورزشكار 13 تا 30 سال شهرستان مشهد در سال 1389 مي باشد.روش: در يك پژوهش زمينه اي، از تمام افراد شركت كننده در اولين المپياد كشوري نابينايان شهرستان مشهد، 100 نفر با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده (59 ورزشكار و 41 غيرورزشكار) انتخاب شدند و پرسشنامه هاي سلامت-عمومي و مقياس عزت نفس روزنبرگ را تكميل كردند. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون هاي آماري يومن ويتني، t مستقل، ضريب همبستگي اسپيرمن و تحليل رگرسيون استفاده شد. يافته ها: نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه بين عزت نفس و سلامت روان در نابينايان ورزشكار و غيرورزشكار تفاوت معني داري وجود دارد (01/0 > P). در نابينايان ورزشكار، بين سلامت روان و خرده مقياس‌هاي اختلال در كاركرد اجتماعي و افسردگي با عزت نفس، رابطه منفي معني داري مشاهده شد (01/0 > P)، اما بين نشانه هاي جسماني و اضطراب با عزت نفس، رابطه معني داري بدست نيامد. همچنين،در گروه غيرورزشكار، بين سلامت روان و خرده مقياس هاي آن با عزت نفس رابطه معني داري وجود نداشت. تحليل رگرسيون نيز نشان داد كه در گروه ورزشكار، اختلال در كاركرد اجتماعي پيش بيني كننده مناسبي براي عزت نفس مي باشد. نتيجه گيري: اين پژوهش نقش مهم ورزش در بهبود عزت نفس و سلامت روان در نابينايان ورزشكار را نشان مي دهد. بنابراين، براي ارتقاي متغيرهاي روان شناختي در افراد نابينا، ترغيب و تشويق آنها به انجام دادن فعاليت هاي ورزشي مهم به نظر مي‌رسد.