سوادآموزي و افراد داراي ناتواني هاي رشدي: علل و شيوه ها

Literacy and Individuals Having Growth Disability:Causes and Methods

يكی از نشانه های توسعه يافتگی در يك كشور، ميزان سوادآموزی شهروندانی است كه دارای ناتوانی هستند. فرايندهای شناختی خواندن و نوشتن بدون توجه به توانايی ها يا ناتوانی های افراد، همسو با يكديگر هستند. انگيزه، توقعات و آگاهی ها، از ملاحظات ويژه ای هستند كه در سوادآموزی و برای افراد دارای ناتوانی مطرح می باشند. سوادآموزی همه انواع ارتباطات را در بر می گيرد؛ خواه ارتباطاتی كه از طريق خواندن، نوشتن، رسانه های ديداری، صحبت كردن و گوش دادن صورت می گيرد، خواه ارتباطات ديگری كه از طريق زبان اشاره برقرار می شود. كودكان برای يادگيری مهارت خواندن بايد كلمات را به طور مستقل و بدون استفاده نظام‌مند از راهبرد های آواشناسی و رمزگشايی تشخيص دهند. بدين منظور از روش‌های زير استفاده می‌شود: كاربرد تصوير در آموزش تشخيص كلمه، جفت كردن كلمات با زبان اشاره، رايانه و چند رسانه ای ها، خواندن كلمات با مداخلات كل خوانی و دسته بندی كلمات. برای آموزش مهارت نوشتن از روش «تركيب كردن جملات» و يك برنامه پردازشگر گويا استفاده می شود

One of the signs of development in a country is the rate of literacy for those citizens who suffer from disability. The cognition processes of reading and writing without any consideration for the individuals, ability or disability are in the same direction. Motivation, expectations and awareness are some of the special considerations that are discussed in literacy and those individuals having disability. Literacy includes all kinds of communications including those through reading, writing, visual media, speaking listening and also the body language. Children, in order to learn reading skills, should recognize words independently and without orderly usage of phonetics strategy and decoding. For this purpose, the following methods are used: Application of pictures in teaching the recognition of words, pairing words by gesture language, computer and multi media, reading words by the intervention of comprehensive reading and the classification of words.