رابطه ساده و چندگانه خودكارآمدي، اهداف پيشرفت و انگيزه پيشرفت در پيش‌بيني پيشرفت تحصيلي دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي سمنان

Simple and Multiple Relationship between Self-efficacy, Achievement Goals, and Achievement Motivation in Predicting Academic Achievement among Students of Semnan University of Medical Sciences

مقدمه: عملكرد تحصيلي در هر جامعه نشان‌دهنده موفقيت نظام آموزشي در زمينه هدف‌يابي و توجه به رفع نيازهاي فردي است. بنابراين هدف از مطالعه حاضر تعيين ارتباط بين خودكارآمدي، اهداف پيشرفت و انگيزه پيشرفت با پيشرفت تحصيلي بود. روش‌ها: در اين مطالعه همبستگي تعداد 400 نفر دانشجو از دانشگاه علوم پزشكي سمنان در سال تحصيلي 1392، با استفاده از روش نمونه‌گيري طبقه‌اي انتخاب و به پرسشنامه انگيزه پيشرفت، پرسشنامه اهداف پيشرفت اليوت و مك گريگور و پرسشنامه خودكارآمدي عمومي شوارزر و جروسالم پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه تحليل شد. نتايج: از بين متغيرهاي مورد بررسي، متغير خودكارآمدي و اهداف پيشرفت تبحرگرا نقش معنا‌داري در تبيين واريانس پيشرفت تحصيلي دارند و مجموعاً 41 درصد از واريانس پيشرفت تحصيلي را تبيين مي‌كنند. ضريب بتا براي خودكارآمدي (533/0=B و 0001/0=p) و براي اهداف تبحرگرا (223/0=B و 0001/0p=) به دست آمد. نتيجه‌گيري: در مجموع نتايج اين پژوهش نشان داد كه متغيرهاي خودكارآمدي و اهداف پيشرفت تبحرگرا رابطه معناداري در تبيين پيشرفت تحصيلي دارند و مي‌توان از اين متغيرها براي پيشرفت‌هاي آتي دانشجويان بهره برد.

Introduction: Academic performance in each society reflects the educational system’s success in targeting and paying attention to meet individual needs. Hence, this study aimed to determine the relationship between self-efficacy, achievement goals, and achievement motivation with academic achievement. Methods: In this correlational study, 400 students were selected through stratified sampling method in 2013 academic year. Participants completed achievement motivation questionnaire, Elliot and McGregor’s achievement goals questionnaire and Schwarzer and Jerusalem’s general self-efficacy questionnaire. Data were analyzed using Pearson correlation and multiple regression. Results: Results showed that among the investigated variables, self-efficacy and mastery-oriented achievement goals had a significant role in explaining the variance in academic achievement, and could explain totally 41% of the variance in academic achievement. Beta coefficients obtained were (B=0.533 and p=0.0001) and (B=0.223 and p=0.0001) for self-efficacy and mastery-oriented achievement goals respectively. Conclusion: In general, the results of this study showed that the self-efficacy and mastery-oriented achievement goals have a significant relationship in explaining academic achievement and they can be used for students’ further progress.