بررسي تخريب آنزيمي فيلم چندسازه (نشاسته/پلي وينيل الكل) حاوي مونت‌موريلونيت با استفاده از آنزيم آلفا آميلاز

توسعه بعضي مواد كه توانايي زيست تخريبي دارند و آلودگي محيط را به حداقل مي رسانند بسيار اهميت دارد. اين مواد نه تنها باعث راحتي در زندگي مي شود. بلكه بعد از استفاده اثر كمتري بر محيط مي گذارند و در مدت طولاني، به مولكولهاي كوچكتر سازگار با محيط تجزيه مي شوند و در محيط قابل كنترل هستند. در اين پژوهش فيلم‌هاي نانوكامپوزيت (نشاسته/ پلي وينيل الكل/ خاك‌رس) به عنوان يك پلاستيك قابل مصرف در صنايع بسته‌بندي به روش محلول توليد شد و تخريب آن با آنزيم آلفاآميلاز بررسي گرديد. تاثير عواملي مانند: شرايط دما و درصد نانوذره بر ميزان تخريب نانوكامپوزيت بررسي شد. ميزان تخريب فيلم‌هاي نانوكامپوزيت با آزمون‌هاي: ميزان جذب آب، ميزان كاهش وزن، ميكروسكوپي الكتروني روبشي (SEM) و اسپكتروسكوپي UV ارزيابي گرديد. تخمين زده شد كه نانوذره باعث كاهش تخريب مي‌شود. قابليت تخريب آنزيمي به اين صورت متفاوت است: (نشاسته/ پلي وينيل الكل) > (نشاسته/ پلي وينيل الكل/ مونت موريلونيت).