عملگرايي راهبردي در روابط جمهوري اسلامي ايران و روسيه

روسيه از جمله بازيگران سياست بين‌الملل است كه در شكل‌بندي‌هاي قدرت نظام جهاني به‌عنوان نيروي تاثيرگذار ـ تاثيرپذير ايفاي نقش مي‌نمايد. درك روابط ج.ا.ايران و روسيه در چارچوب همكاري‌هاي راهبردي، نيازمند شناخت نگرش جهاني و منطقه‌اي بازيگران است. ج.ا.ايران مانند روسيه با الگوي توزيع قدرت در سياست جهاني مخالفت دارد. در چنين شرايطي اين پرسش را مي‌توان مطرح كرد كه همكاري‌هاي ايران و روسيه داراي چه ويژگي‌هايي مي‌باشد؟ به‌نظر نگارندگان، عملگرايي راهبردي به‌عنوان محور اصلي روابط ج.ا.ايران و روسيه در حوزه‌هاي مختلف جغرافيايي تحليل مي‌گردد. تحقق اين امر، نيازمند «ايتلاف‌سازي»، «بي‌طرف‌سازي راهبردي»، «همكاري‌هاي راهكنشي» و «موازنه‌سازي ساختاري» با بازيگراني مانند روسيه مي‌باشد كه داراي رويكرد ژيوپليتيكي در الگوهاي كنش همكاري‌جويانه و يا رقابتي در سطح بين‌المللي مي‌باشند.