سبك زندگي اسلامي در پرتو فرهنگ ساده‌زيستي

Islamic Life Style under Simple Living Culture

سبك زندگي اسلامي بر مبناي ساده‌زيستي، راه ميانه‌اي است كه اسراف، تبذير، بخل و امساك را نفي مي‌كند و اسلام از آن حمايت كرده است. استفاده از روزي خدا و به مصرف رساندن مال پاكيزه و حلال، حق طبيعي همه افراد است. اما غرق شدن در تجملات و زرق و برق زندگي مادي راه بي‌انتهايي است كه اضطراب، دلهره، نگراني و ... از دستاوردهاي آن به شمار مي‌روند. مساله اصلي در اين نوشتار تحليلي، بررسي فرهنگ ساده‌زيستي از نگاه آموزه‌هاي ديني است كه نتيجه آن پياده‌سازي سبك زندگي اسلامي در جامعه مي‌باشد. هدف اين تحقيق شناخت ابعاد و عناصر مختلف فرهنگ ساده‌زيستي در ارتباط با ايجاد سبك زندگي اسلامي است. اين مقاله بر اساس تحقيق و جستجوي كتابخانه‌اي از منابعي همچون قرآن كريم، نهج‌البلاغه، بحارالانوار، اصول كافي و ... اتخاذ شده، ضمن آن كه محوريت منابع، قرآن كريم بوده است. نتيجه آن كه ساده‌زيستي، نوعي سرمايه است. با توجه به زندگي محدود و نيازهاي گوناگون بشر بايد انسان براي نيازهاي ماندگار خود سرمايه‌گذاري كند. در سير الي الله كه هدف نهايي خلقت انسان است، بهترين زاد و توشه، سبك‌بالي است، چرا كه وابستگي، انسان را از طي طريق باز مي‌دارد و در نهايت آن كه سبك زندگي در پرتو فرهنگ ساده‌زيستي، آرامش، تعالي و تكامل را براي همگان به ارمغان خواهد آورد.

Islamic life style based on simple living is a moderate way which rejects wastefulness, extravagance, miserliness and thriftiness and is protected by Islam. It is all human beings to consume God’s daily bread and pure and legit riches. However, to get drowned in luxuries and glamor of material life is an endless way which results in anxiety, fear, worry and so on. The main point in this analytic research is to study simple living culture from the viewpoint of religious learnings the result of which would be to realize Islamic life style in the society. The objective of the research is to identify different dimensions and elements of simple living culture related to Islamic life style creation. The article is based on library research and study; we have used resources such as Coran, Nahj al-Balaghah, Behar al-Anvar, Kafi’s principles and so on, where Koranic resources had been treated as the pivotal ones.