نگاهي به نظريۀ اصلاح نژاد فرانسيس گالتُن

A Review of Francis Galton’s Thesis of Improvement of the Races

موضوع مقالۀ حاضر بررسی و نقد نظریۀ اصلاح نژاد فرانسیس گالتُن است. گالتُن، پسر عموی چارلز داروین، با انجام مطالعات آماری بر روی افراد برجستۀ علمی، ادبی، ورزشی، و نظامی انگلستان در طول چندین نسل مدعی شد كه هوش و قابلیت‌‌های طبیعی در انسان‌‌ها امری ارثی است. بر این اساس، وی نظریۀ اصلاح نژاد را مطرح ساخت كه در جهت عكس نظریۀ داروین و بر مبنای انتخاب مصنوعی بود. هدف گالتُن از طرح نظریۀ اصلاح نژاد بهبود و اصلاح نسل و تبار انسان از طریق افزایش هوش و ممانعت از بلاهت و كودنی بود. درواقع، گالتُن مدعی بود، همانند حیوانات اهلی، انسان‌‌‌ها را نیز می‌توان با انتخاب مصنوعی اصلاح كرد. با شروع قرن بیستم ایدۀ گالتُن به جنبشی اجتماعی و فراگیر در كشور‌های مختلف عالم از جمله انگلستان، امریكا و آلمان تبدیل شد و باعث تصویب قوانینی غیراخلاقی از سوی دولت‌ها همچون عقیم‌سازی اجباری و نظایر آن به بهانۀ اصلاح نسل شد. در آلمان نازی، جنبش اصلاح نژاد به ابزاری برای نژادپرستی و ارتكاب جنایت‌های بزرگ مبدل گشت. با این حال ایدۀ اصلاح نژاد هیچ‌گاه به طور كامل از میان نرفت. پیشرفت‌های علمی در حوزۀ ژنتیك انسانی و كشف DNA انسان و نیز رمزگشایی از ژنوم انسانی همراه با عواملی دیگر باعث احیای نظریۀ اصلاح نژاد در سال‌های پس از جنگ جهانی دوم شد. جریان جدید اصلاح نژاد بر خلاف جریان اصلی آن، كه تركیبی از باور‌های علمی و شبه‌علمی بود، بر باور‌های علمی مبتنی بود. از این حیث اشكالات علمی وارد بر جریان اصلی اصلاح نژاد بر آن وارد نبود. با این حال نظریۀ اصلاح نژاد همواره، چه در گذشته و چه در حال، به دلیل پیامد‌های خطیری كه داشته است و نیز سوءاستفاده‌‌های زیادی كه از آن شده است مورد نقد‌های اخلاقی جدی بوده است. در نوشتار حاضر سعی شده است مهم‌ترین نقد‌های علمی و اخلاقی وارد بر جریان اصلی اصلاح نژاد مورد بحث و فحص قرار گیرد.

This paper reviews and criticizes Francis Galton’s ideas on improvement of the races. Galton, a cousin of Charles Darwin, carried out statistical studies about UK’s important scientific, literary, sports and military figures from several generation and finally he claimed that intelligence and natural abilities of humans are transferred to them through heredity. He then proposed his thesis on improvement of the races, which is opposite to Darwin’s theory of evolution and is based on artificial selection rather than natural selection. Artificial selection supposedly increased intelligence of the human raise, which in turn would eliminate foolishness. Similar to domesticated animals, he argued, humans could be improved through artificial selection. By the early 20th century, Galton’s ideas had turned into a social movement in different countries of the world, including the UK, USA, and Germany), resulting into legislation of unethical laws by the governments, including forced sterilization. In the Nazi Germany, improvement of races turned into an instrument for racism and committing horrific crimes. The idea of race improvement was never totally gone. Scientific advancements in the field of human genetics, the discovery of the DNA and decoding human genome, alongside a number of other factors, revived the idea of improvement of races in the early years after WWII. This new wave of improving races, unlike the first wave which was based on both scientific and pseudo-scientific beliefs, totally lied upon scientific beliefs and therefore could not be the subject of criticisms similar to those made of the first wave. Yet the idea of improving the races has always been subject of serious eithical criticisms due to its horrible outcomes and the many abuses that have taken place under the name of improvement. This paper tries to investigate and analyze important scientific and ethical criticisms made of the first wave of improvement of races.