پيامد تبديل كاربري زمين از جنگل به تاكستان بر بخش‌هاي كربن آلي خاك

The Effect of Land Use Change (from Forest to Vineyard) on Soil Fractions’ Organic C

هدف اين پژوهش بررسي پيامد تبديل كاربري جنگل به تاكستان بر بخش‌هاي مختلف كربن آلي خاك در حوضه آبخيز درياچه زريبار مريوان بود. از دو كاربري جنگل و باغ در سه لايه 30 سانتي‌متر نمونه‌برداري و بخش‌بندي اندازه‌اي كربن آلي در خاك انجام شد. بيشترين و كمترين مقدار كربن آلي موجود در ذرات هم‌اندازه شن در لايه 0تا 30 سانتي‌متر به‌ترتيب در كاربري جنگل و باغ بود. با افزايش عمق، مقدار كربن آلي همراه با ذرات هم‌‌اندازه شن در هر دو كاربري كاهش يافت. مقدار ماده آلي سبك در هر سه لايه كاربري جنگل بيشتر از كاربري باغ بود. بخش‌هاي سبك و هم‌اندازه شن در لايه سطحي هر دو كاربري بيشترين واكنش را به تبديل مديريت نشان داد. سهم لايه سطحي در ذخيره كربن آلي بيشتر از دو لايه ديگر بود.

The aim followed in the present study was to assess the effect of conversion of forest into vineyard on different physical pools of organic matter in Zrebar Lake watershed. Soil samples were collected from the two major land use types, namely: forest vs. vineyard, from the depths of: 0-30; 30-60, and 60-90-cm. Within each type of land use, different Soil Organic Carbon (SOC) fractions were determined. The highest vs. the lowest SOC available in between same-size particles of sand (as evidenced from soil size fractionation) detected within the 0-30 cm layer of soil, were respectively observed in the forest vs. vineyard land use. The level of sand sized soil fraction of SOC content decreased with depth. Within the forest land the content of SOC in the light textured soil fraction (within each depths) exceeded that of vineyard type of land use. The light and sand sized fractions in the surface layers were shown to be highly responsive to management changes. Organic carbon storage in the surface layer of soil exceeded those of in the other depths. It is finally suggested to apply special management (within the surface layers of the soils) to mitigate the loss of different SOC contents in different soil fractions.