تاثير توسعه بر ارتقاي امنيت نواحي كويري (مطالعه موردي: كوير لوت- استان كرمان)

Development and the Promotion of Security of Desert Areas (The Case Loot Desert in Kerman Province)

توجه به موضوع توسعه از اهميت فراواني برخوردار است. يكي از كارهاي ويژه مهم توسعه، ايجاد امنيت است. ازآنجاييكه امنيت ملي به امنيت نواحي و بخشهاي مختلف كشور وابسته است، هدف اصلي از نگارش اين مقاله بررسي تاثير توسعه بر ارتقاي امنيت در نواحي كويري استان كرمان است. براي اين منظور نواحي مسكوني اطراف كوير لوت مورد مطالعه قرار گرفتهاند. سوال اصلي اين تحقيق، تاثير توسعه بر ارتقاي امنيت نواحي كويري استان كرمان است. فرضيه اصلي اين تحقيق بررسي رابطه بين توسعه و ارتقاي امنيت نواحي كويري استان كرمان است. روش اين تحقيق بر اساس هدف، كاربردي است و از حيث روش تحقيق نيز اين تحقيق توصيفي است. به همين دليل استفاده از ابزار پرسشنامه اين تحقيق از نوع پيمايشي محسوب ميگردد. در اين تحقيق از ابزار پرسشنامه براي جمعآوري دادهها بهصورت ميداني استفاده شده است كه دادههاي اوليه را فراهم كرده است. دادههاي ثانويه از طريق روش كتابخانهاي، شامل مطالعه كتب، اسناد و مدارك جمعآوري گرديد و همچنين از اينترنت نيز براي جمعآوري دادهها استفاده شده است. جامعه آماري اين تحقيق را 239 نفر از مديران و روساي دانشگاههاي استان كرمان تشكيل ميدهند. تجزيهوتحليل دادههاي اين تحقيق با نرمافزارهاي Spssو Excel انجام شده و آزمون فرضيهها به روش ضريب پيرسون صورت گرفته است. يافتههاي تحقيق حاكي از آن است كه در استان كرمان كمترين ميانگين شاخص توسعه متعلق به سطح رضايت از خدمات حملونقل و خدمات آموزشي، كمترين ميانگين شاخص از لحاظ فرهنگي، گسترش معضلات و ناهنجاريهاي اخلاقي در بين جوانان و كمترين ميانگين شاخص از نظر اقتصادي، بحران ورشكستگي واحدهاي توليدي و صنفي و تعطيلي كارخانهها، قاچاق ارز و كمترين ميانگين شاخص اجتماعي مربوط به اخاذي زورگيري، زنان خياباني و... است.

Security is one of the outcomes of development, and the state security depends on the security of its different territorial composing parts. This article looks at the effects of development on the promotion of desert areas security. Focusing on Loot desert in Kerman, the paper suggests the hypothesis that development can promote the desert security in Kerman province. Having a descriptive and a survey research method and using SPSS and EXCEL, the article bases its finding on the views of 239 managers and the heads of Kerman province universities and tests its hypothesis by Pierson coefficient. The findings shows that the least medium indicators in the realm of development belong to the level of satisfaction of transportation and educational services; the least cultural medium indicators are the spread of ethical anomalies among the youth; the least economical medium indicators relate to the bankruptcy of production units, closing of factories and the currency smuggling; and finally bandits and street women are the least medium indications in social arena.