تاثير برنامه آموزشي رفتار مراقبتي مبتني بر نظريه مراقبت انساني بر سطح درك دانشجويان پرستاري از مراقبت

Impact of a Caring Behavior Educational Program Based on Human Care Theory on Nursing Students’ Perception of the Care

مقدمه: مراقبت به عنوان يك مفهوم چند بعدي در پرستاري مي‌تواند از طريق آموزش ارزش‌هاي اصلي واقعيت يابد. لذا پژوهش حاضر با عنوان تاثير برنامه آموزشي رفتار مراقبتي بر دانشجويان پرستاري، با هدف توسعه توانايي دانشجويان پرستاري براي تبديل شدن به يك مراقبت‌كننده حرفه‌اي انجام شد. روش‌ها: اين پژوهش نيمه تجربي (مداخله‌اي آموزشي) در نيمسال دوم تحصيلي سال 93-92 در دانشكده علوم پزشكي آبادان انجام شد. دانشجويان ترم‌هاي 6 و 8 پرستاري به طور تصادفي به دو گروه مداخله و كنترل(58 دانشجو به دو گروه 29 نفره) تقسيم و برنامه آموزشي طراحي شده بر اساس نظريه واتسون براي گروه مداخله در طول كارآموزي بخش‌هاي داخلي و جراحي اجرا و گروه كنترل آموزش‌هاي معمول را دريافت نمودند. سطح درك دانشجويان شركت‌كننده در هر دو گروه پيش و پس از اجراي مداخله با ابزار CDI-35 مورد بررسي قرار گرفت. از آزمون هاي كاي اسكوير، تي مستقل، تي زوج جهت تحليل داده‌ها استفاده گرديد. نتايج:. از نظر متغيرهاي دموگرافيك بين دو گروه تفاوت معناداري نبود. در پيش‌آزمون در حيطه مراقبت نامناسب بين دو گروه تفاوت معنادار مشاهده شد(0001/0p=). در پس‌آزمون در گروه مداخله در هر 5 حيطه رفتار مراقبتي بعد از اجراي برنامه آموزشي افزايش ميانگين معنادار بود (0001/0p=) ولي در گروه كنترل تنها در بعد تكنيكي حرفه‌اي افزايش معنادار ديده شد (001/0p=). نتيجه‌گيري: نظر به اهميت خدمات پرستاري در هر نظام سلامت و با توجه به اين كه هدف برنامه‌هاي آموزش باليني پرستاري، تربيت پرستاراني است كه هنر و علم پرستاري را گسترش دهند، طراحي برنامه براي تقويت و توانمند‌سازي پرستاران، امري اجتناب‌ناپذير است و نتايج اين تحقيق مي‌تواند در اين راستا كمك‌كننده باشد.

Introduction:Caring as a multidimensional concept in nursing can be realized through teaching main values. Thus, this study was performed to assess the impact of caring behavior educational program on nursing students with the aim of developing their potentials to become a healthcare professional staff. Methods: This quasi-experimental (educational-interventional) study was performed in the winter semester of academic year 2014 in Abadan School of Medical Sciences. Nursing students of 6th and 8th semester were randomly assigned to experimental and control groups (n=29, each group). The educational program designed on the basis of Watson’s theory was implemented for the experimental group during their internship in medical-surgical nursing while the control group received routine instructions. The students’ perception level was assessed by CDI-35 tool before and after the intervention for both groups. Data were analyzed using chi-square, independent T-test, and paired T-test. Results:No significant difference was found between the two groups regarding demographic variables. A significant difference was found between the groups in the pre-test in terms of improper care (p=0.0001). In the post-test, the mean score increase in each of the five dimensions of caring behavior was significant in the experimental group (p= 0.0001) while in the control group, there was a significant increase only in the technical-professional dimension (p=0.001). Conclusion:Given the importance of nursing care in every health system, and the fact that the goal of nursing clinical education programs is to train nurses who may promote the art and science of nursing, designing programs to strengthen and empower nurses is inevitable and the results of this study might be helpful in this regard.