ارتباط بين نارسايي شناختي و نارسايي هيجاني با تعلل‌ورزي تصميم‌گيري در دانشجويان

The Relationship between Cognitive Failure and Alexithymia and Decisional Procrastination among University Students

مقدمه: تعلل‌ورزي تصميم‌گيري يكي از متغيرهاي منفي كه احتمالاً مانع پيشرفت تحصيلي دانشجويان مي‌شود و راهبرد دفاعي غيرموثري است كه دانشجويان براي پرهيز از شكست، حفظ عزت نفس و ارزش شخصي از آن بهره مي‌جويند. آنچه در فرايند يادگيري از اهميت اساسي برخوردار است فراهم آوردن شرايط يادگيرنده به‌گونه‌اي است كه بهترين دستاوردها حاصل آيد. هدف پژوهش حاضر بررسي ارتباط نارسايي شناختي و نارسايي هيجاني با تعلل‌ورزي تصميم‌گيري در دانشجويان بود. روش‌ها: در اين پژوهش توصيفي همبستگي بر اساس فرمول تعيين حجم نمونه كرجسي و مورگان، تعداد400 نفر از دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي شهر اراك به طور در دسترس در مقطع زماني 92-93 انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از مقياس نارسايي هيجاني ريف، استروالد و ميرام، مقياس نارسايي شناختي برادبنت و مقياس تعلل‌ورزي تصميم‌گيري مان استفاده شد. تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي ضريب همبستگي و آزمون رگرسيون خطي انجام گرديد. نتايج: در نهايت300 پرسشنامه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت (درصد پاسخ دهي 75%). يافته‌ها نشان داد بين نارسايي شناختي و نارسايي هيجاني با تعلل‌ورزي در تصميم‌گيري دانشجويان رابطه مثبت و معناداري وجود دارد (001/0 > P). نتايج رگرسيون چند متغيره نشان داد كه نارسايي شناختي مي‌تواند 35 درصد و نارسايي هيجاني 26 درصد از واريانس تعلل‌ورزي در تصميم‌گيري دانشجويان را پيش‌بيني نمايد. نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش حاضر نقش نارسايي شناختي و هيجاني در تعلل‌ورزي در تصميم‌گيري دانشجويان را آشكار ساخت. اين نتايج بيان مي‌كند كه نارسايي شناختي و هيجاني نقش مهمي در زمينه تشديد و بروز تعلل‌ورزي در تصميم‌گيري دانشجويان دارند. اهميت فرايند تصميم‌گيري در ميان دانش‌آموزان و دانشجويان، لزوم توجه مسوولين، برنامه‌ريزان و دست‌اندركاران نظام آموزشي را به حوزه اهداف و به‌كارگيري راهبردهاي براي تغيير جهت‌گيري هدف، جهت كاهش تعلل‌ورزي تصميم‌گيري يا اصلاح آن ضروري مي‌نمايد.

Introduction:Decisional procrastination is one of the negative factors which might hinder students’ progress and it is an ineffective defense strategy used by students to avoid failure, maintain self-esteem and personal values. It is essential in the learning process to provide the learning condition for achieving the best results. The aim of this study was to investigate the relationship between cognitive failure and alexithymia and decisional procrastination among university students. Methods: In this descriptive-correlational study, 400 students of Arak University of Medical Sciences were selected by convenient sampling based on Krejcie and Morgan’s formula in 2013-2014 academic years. The data was collected through Rieffe et al. `s Alexithymia Scale, Broadbent’s cognitive failure scale and Mannʹs decisional procrastination scale. Data were analyzed using correlation coefficient and linear regression tests. Results:In this study 300 questionnaires were analyzed (75 percent response rate). Findings showed a significant positive relation between cognitive failure and alexithymia and decisional procrastination (P > 0. 001). The results of multivariate regression analysis showed that cognitive failure and alexithymia predicted respectively 35 percent and 26 percent of the variance of decisional procrastination among students. Conclusion: The results of current research showed the importance of cognitive failure and alexithymia in decisional procrastination of students. These results suggest that the cognitive failure and alexithymia share an important role in exacerbating and incidence of decisional procrastination among students. Given the importance of decision making process for students, it seems necessary for authorities, planners and stakeholders of educational system to pay attention to the objectives and adopt strategies in order to change the orientation of objectives and reduce or improve decisional procrastinations.