بيزگرايي و چالش‌هاي نظرية تأييد

Bayesianism and Challenges to Confirmation Theory

بیزگرایان بر این باورند كه راه‌حلی برای مسئلة تعیین منطق حاكم بر شواهد در اختیار دارند؛ این مسئله از اهمیت ویژه‌ای در فلسفة علم برخوردار است، چراكه درنهایت آن‌چه موجب تمایز افسانه و علم از هم می‌شود این است كه ما گواه خوبی برای محتوا و مضمون علم داریم. ایدۀ اصلی مشترك در نسخه‌های گوناگون نظریة تأیید بیزی، این است كه باور‌ها با اندازه‌ا‌ی از احتمال تأیید می‌شوند و الحاق شاهد جدید، به‌وسیلة شرطی‌سازی و با استفاده از قاعدة بیز صورت می‌پذیرد. بیز‌گرایان همگی بر این باورند كه رویكرد‌های كیفی در مورد نظریة تأیید، ناامیدكننده‌اند و یك رویكرد مناسب در روشی كه شاهد از فرضیه‌ها و نظریه‌ها پشتیبانی می‌كند، باید كمّی باشد؛ كه رویكرد كمّی، مستلزم استفاده از اصول حساب احتمالات است. هدف از این مقاله، بررسی چالش‌های نظریة تأیید به‌وسیلة رویكرد استاندارد بیزی است.

Bayesians believe that they have solved a significant problem in philosophy of science, which is the identification of the logic which governs evidences. The problem has special importance to philosophy of science, because what eventually distinguishes science from myth is that we have good evidence for the content of science. The core ideas of all versions of Bayesian confirmation theory are that the beliefs are confirmed to a probability measure, and incorporating new evidence is done through conditionalization using Bayes’ rule. Bayesians believe that qualitative approaches to confirmation theory are hopeless; an adequate account of the way evidences support hypotheses and theories must be quantitative, and a quantitative account implicates utilizing the probability calculus. The aim of this paper is to investigate the challenges to confirmation theory by means of the standard Bayesian approach.