پوپر و عدم قطعيت

Popper and the Uncertainty Principle

پوپر معتقد است كه هایزنبرگ در تعبیرش از اصل عدم قطعیت دچار اشتباه شده است. به نظر وی، وجود حدی برای دقت كه مدعای هایزنبرگ است، نتیجة منطقی فرمول‌های تئوری كوانتوم نیست، بلكه فرضی اضافی است. به باور پوپر، تعبیر هایزنبرگ از عدم قطعیت حاوی عناصر متافیزیكی و لذا ابطال‌ناپذیر است. پوپر با ارائة نظریة پراكندگی آماری، تفسیری جدید از عدم قطعیت ارائه می‌دهد تا نشان دهد امكان اندازه‌گیری‌هایی دقیق‌تر از آن‌چه اصل عدم قطعیت مجاز می‌شمرد با فرمول‌های تئوری كوانتوم یا تفسیر آماری این تئوری منافات ندارد و در صورت تفسیر آماری فرمول‌های تئوری كوانتوم، فرض اضافی هایزنبرگ با آن فرمول‌ها در تناقض خواهد بود.

Popper believed that Heisenberg misinterpreted the theory of indeterminism, since the limits of attainable precision asserted by Heisenberg is not a logical consequence of the formula of the theory but rather, a separate and additional assumption. Popper believed that Heisenberg’s explanation of uncertainty principle includes metaphysical elements rendering it non-falsifiable. By proposing ‘statistical scatter’, Popper offered a new interpretation of uncertainty principle in order to show this additional assumption, prove that the possibility of observations more exact than what Heisenberg thought, is consisted with the formulae, and if formula of quantum be statistically interpreted, the additional metaphysical assumption actually contradicts them.