طبي‌سازي به مثابة تكنولوژي تبيين و نقد با توجه به آراي هايدگر، برگمان، و فينبرگ در باب فلسفۀ تكنولوژي

Medicalization as Technology Based on the Heidegger, Borgmann and Feenberg Ideas on the Philosophy of Technology

طبی‌سازی فرایندی است كه در آن پزشكی به قلمروهایی مانند زایمان و تولد، اعتیاد، چاقی، زیبایی، جوان‌شدن، تنهایی و انزوا، كه اساساً پزشكی نیستند، وارد می‌شود و تدابیری پزشكی برای اصلاح یا درمان آن‌ها ارائه می‌كند. دو تبیین‌ اصلی برای طبی‌سازی ارائه شده است كه می‌توان آن‌ها را به اختصار تبیین ماركسیستی و تبیین كنترل اجتماعی نامید. این مقاله تلاش می‌كند تا طبی‌سازی را از منظری جدید مورد مداقه قرار دهد. مدعای این مقاله آن است كه طبی‌سازی به مثابة تكنولوژی تبیین جامع‌تری از این پدیده ارائه می‌كند. در این راستا آرای سه فیلسوف مهم تكنولوژی، هایدگر، برگمان، و فینبرگ در تبیین طبی‌سازی به مثابة تكنولوژی مورد نقد و بررسی قرار خواهد گرفت.

  Medicalization is a term for the process by which medical definitions and practices are applied to behaviors, psychological phenomena, and somatic experiences which previously were not within the conceptual or therapeutic scope of medicine. There have been two distinct main approaches to medicalization. The first was a Marxist critique of medicine as authoritarian and imperialistic, while the second was a critique of the expanding role of medicine in the social control of deviant behavior. This article contends that none of these approached could explain medicalization comprehensively. The main thesis of this paper is that medicalization as a technology could be an alternative. In this paper, this thesis will be examined in the light of Heidegger’s, Bergmann’s and Feinberg’s philosophy of technology.