مقايسه استقامت عضلات ثبات دهنده مركزي دربازيكنان فوتبال مبتلا و غيرمبتلا به ناهنجاري زانوي پرانتزي

Comparison of endurance of core stabilization muscles of football players with and without jenu varum abnormality

در سال هاي اخير به نقش عضلات كمر و لگن به عنوان بخشي از عضلات ناحيه مركزي در باز تواني و اصلاح ناهنجاري هاي اندام تحتاني توجه زيادي شد ه است. ناهنجاري زانو پرانتزي يكي از شايع ترين آسيب هاي بازيكنان فوتبال به شمار مي آيد. از آنجا كه گزارش شده است راستاي نامناسب اندام تحتاني مرتبط با ضعف عضلات ران مي باشد و ثبات ناحيه مركزي بدن مستلزم قدرت كافي در عضلات ران و تنه و هماهنگي بين آنها است، از اين رو هدف از پژوهش حاضر مقايسه استقامت عضلات ثبات مركزي بازيكنان فوتبال مرد مبتلا و غيرمبتلا به ناهنجاري زانو پرانتزي بود. در اين مطالعه مقطعي و همبستگي استقامت عضلات راست كننده، خم كننده و خم كننده جانبي تنه در 50 بازيكن فوتبال مرد شامل 25 بازيكن مبتلا به زانو پرانتزي و 25 بازيكن سالم اندازه گيري شدند. براي اندازه گيري استقامت عضلات در هر دو گروه، از تست هاي مك‌گيل و بيرينگ سورنسن استفاده گرديد. با توجه به طبيعي بودن توزيع داده ها، براي مقايسه بين دو گروه از آزمون تي همبسته و درسطح معنا داري كمتر از 05/0 استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه استقامت عضلات راست كننده، خم كننده و خم كننده جانبي تنه در بازيكنان فوتبال مبتلا به ناهنجاري زانو پرانتزي در مقايسه با بازيكنان فوتبال غير مبتلا، به طور معنا داري كمتر بود (05/0 > P). نتايج اين تحقيق بيانگر آن است كه احتمالاً كاهش استقامت عضلات ثبات مركزي عامل اصلي افزايش خطر ابتلا به زانو پرانتزي در بازيكنان فوتبال است. اين موضوع بايد در مطالعات مقايسه اي آينده تاييد گردد. افزايش استقامت اين عضلات به احتمال زياد سبب كاهش خطر آسيب زانو پرانتزي مي‌شود.

In recent years the role of the pelvic muscles and back muscles as part of the central region in the pathology and treatment of sports injuries of the lower extremities has been noted. Deformity of the jenu varum is considered one of the most common footballer injuries. Since the most common elements abductor and adductor thigh muscles are involved in this problem, therefore, the purpose of this study was to compare the endurance of core stability muscles between male football players with and without jenu varum abnormality. In this study, trunk flexor and Extensor and lateral flexor strength of the 50 male football players involve 25 with jenu varum (age 22 ± 1.4 yr, height 176.4±4.3 cm, weight 72.7±4.1 kg) and 25 males without the jenu varum (age 23 ± 1.7 yr, height 175.5±3.9 cm, weight 74.6±3.2 kg) were measured. To measure the muscle in both groups endurance by Digital Stopwatch, by McGill and Biering-Sorensen tests was used. Trunk flexor, extensor, and lateral flexor strength in football players with jenu varum abnormalities compared with non-infected footballers would be significantly less (P < 0.05). The results of this research indicate that it is probably a major factor in reducing the core stabilization muscles strength the risk of being infected with knee jenu varum footballers. This should be confirmed in future comparative studies. Increased strength of these muscles is likely to reduce the risk of knee jenu varum.