همبستگي بين تغييرات در اندازه‌هاي روان‌شناختي و عملكردي مرتبط با تعادل و افتادن مردان سالمند متعاقب يك برنامه‌ي تمريني تركيبي

Correlation between changes in balance and fall-related psychological and functional measures of men older adults after a combined training program

هدف اين پژوهش ارزيابي همبستگي بين تغييرات در اندازه‌هاي روان‌شناختي و عملكردي مرتبط‌ با افتادن مردان سالمند متعاقب يك برنامه‌ي تمريني - تركيبي و مقايسه‌ي ميزان تاثير تمرين بر اين متغيرها بود. نمونه‌ي آماري، 31 سالمند بالاي 60 سال بودند كه به‌طور تصادفي به دو گروه مداخله (با ميانگين سني 39/4±08/66) و كنترل (با ميانگين سني 33/7±14/70) تقسيم شدند. براي اندازه‌گيري متغيرها از پرسش‌نامه مشخصات فردي، آزمون نشستن ‌و برخاستن 30 ثانيه، بنشين‌ و برسان، تعادل روي ‌يك ‌پا، بلندشدن ‌و رفتن، 10متر راه‌رفتن، مقياس اعتماد به ‌تعادل ويژه‌ي فعاليت‌ها و كارآمدي افتادن – بين‌المللي استفاده ‌شد. تجزيه‌ و ‌تحليل ‌آماري با آزمون t مستقل، محاسبه‌ي درصد تغيير، ضريب همبستگي پيرسون و اندازه‌ي اثر انجام‌ شد. ميانگين نمره‌ي آزمون‌هاي قدرت‌ عضلاني اندام ‌تحتاني، انعطاف‌پذيري، چابكي‌ و تعادل ‌پويا، سرعت ‌حركت، تعادل ايستا، مقياس ترس ‌از افتادن و اعتماد به ‌تعادل در گروه مداخله نسبت ‌به گروه كنترل، به‌طور معناداري بهبود يافت (P?0.05). تاثير برنامه‌ي مداخله‌ي ‌تمريني بر اندازه‌هاي عملكردي ‌و ‌روان‌شناختي يكسان ‌نبود. بيشترين اندازه‌ي اثر به‌ترتيب در قدرت اندام ‌تحتاني و اعتماد به ‌تعادل و كمترين اندازه‌ي اثر در انعطاف‌پذيري و ترس‌ از افتادن مشاهده ‌شد. تغييرات قدرت عضلاني با تغييرات سرعت و تغييرات انعطاف‌پذيري با تغيير چابكي و سرعت به‌طور معناداري همبسته بود (P?0.05). بين تغييرات در اندازه‌هاي عملكردي و روان‌شناختي، همبستگي معناداري وجود نداشت (P?0.05). هم‌چنين بين ميزان تغييرات در ترس‌ از افتادن و اعتماد به ‌تعادل، همبستگي معناداري مشاهده‌شد (P?0.05, r=-0.66). بنابراين، برنامه‌ي تمريني به اضافه‌ي برنامه‌ي آموزش درباره‌ي افتادن، بر بهبود عوامل روان‌شناختي و عملكردي مرتبط با تعادل و افتادن مردان سالمند موثر بود.

The study examined correlation between balance-and-fall-related psychological and functional measures of men older adults after a combined training program. Sample include 31 healthy older adults over 60-year assigned randomly to intervention (mean age=66.08±4.39) or control groups (mean age=70.14±7.33) that 2 subjects dropped out from each group. Variables measured by 30-s Chair-Stand Test, Seat and Reach, Up and Go, ABC, FES-I. Data was analyzed by t-student, Percent change, Pearson Correlation Coefficient, and Effect Size. Mean scores of lower extremity strength, flexibility, agility and dynamic balance, speed, static balance, fear of falling, and balance confidence improved significantly in intervention group than control group (p < 0.05). Effect of the intervention program on functional and psychological measures was not equal. Largest effect size observed in lower extremity strength, balance confidence, and static balance, respectively. The smallest effect size was observed in flexibility, fear of falling, and agility/dynamic balance. Change in lower extremity strength was significantly correlated with changed in speed (-0.66) and change in flexibility was correlated with change in agility and speed significantly. But not significant correlations observed between functional and psychological measures changes (p?0.05). Correlation between changes in fear of falling and balance confidence was significant (r=-0.66, p?0.05). The training program with education program was effective to improve balance-and-fall-related psychological and functional measures in men older adults.