الگوي مقاومت استافيلوكوكوس اوريوس به ونكومايسين در نمونه هاي باليني (بيمارستان هاي شيراز)

Vancomycin Resistance Pattern of Staphylococcus Aureus among Clinical Samples

زمينه و هدف: براي درمان عفونت هاي استافيلوكوكوس هاي مقاوم به متي سيلين (MRSA) از ونكومايسين استفاده مي شود و از اين رو مقاومت نسبت به اين آنتي بيوتيك در حال افزايش است. اين مطالعه با هدف تعيين الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي و فراواني سويه هاي استافيلوكوكوس اوريوس مقاوم به ونكومايسين جدا شده از بيماران انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي- مقطعي، 100 جدايه استافيلوكوكوس اوريوس طي مدت 6 ماه در سال 1391 از بيمارستان هاي شيراز جمع آوري و با استفاده از روش هاي بيوشيميايي و ملكولي تعيين هويت شد. پس از تعيين الگوي حساسيت آنتي بيوتيكي به روش انتشار ديسك و انجام آزمون غربالگري آگار ونكومايسين، حداقل غلظت ممانعت كننده از رشد (MIC)، نسبت به آنتي بيوتيك هاي ونكومايسين، تيكوپلانين، لينزوليد و كوينوپريستين-دالفوپريستين با روش E-test تعيين شد. يافته ها: بيشترين مقاومت دارويي نسبت به آنتي بيوتيك آمپي سيلين (95%) و بيشترين حساسيت دارويي نسبت به آنتي بيوتيك كوينوپريستين-دالفوپريستين (99%) مشاهده شد و 44 درصد از جدايه ها به متي سيلين مقاوم (MRSA) بودند. در آزمون غربالگري پليت آگار 48 درصد از سويه ها داراي حساسيت كاهش يافته و در روش انتشار ديسك 3 درصد مقاوم به ونكومايسين تشخيص داده شدند و با روش E-test فقط يك سويه مقاومت كامل به ونكومايسين را نشان داد. نتيجه گيري: با توجه به وجود سويه هاي مقاوم به ونكومايسين (VRSA) در اين مطالعه و همچنين پيدايش سويه مقاوم به آنتي بيوتيك هاي جديد، پيشنهاد مي شود اقدامات لازم جهت جلوگيري از انتشار اين سويه ها در محيط بيمارستان ها انجام گيرد. واژه هاي كليدي: نمونه هاي باليني، استافيلوكوكوس اوريوس، ونكومايسين، مقاومت دارويي

Background and Objective: Vancomycin is used for treatment of methicillin-resistant S. Aureus (MRSA) infections; therefore, resistance to this antibiotic is increasing. We aimed to determine the antibiotic resistance pattern and frequency of vancomycin resistant S. Areas (VRSA) strains isolated from clinical samples. Material and Methods: In this cross-sectional study, 100 S. Aureus isolates collected from hospitals in Shiraz during six months, 2012, were identified by biochemical, microbiological and molecular methods. After determination of antibiotic susceptibility pattern by disc diffusion method and vancomycin agar screening test, Minimum Inhibitory Concentration (MIC) was determined by E-test for vancomycin, thicoplanin, linezolid and quinupristin-dalfopristin. Results: The most resistant and the most sensitive antibiotic were ampicillin (%95) and quinupristin-dalfopristin (99%), respectively, and 44% of isolates were resistant to methicillin. In agar screening test, 48% of strains had reduced sensitivity and in disc diffusion 3% strains were resistant to vancomycin. In E-test method, only one isolate was resistant to vancomycin. Conclusion: given the presence of VRSA and new antibiotic resistant strains, we recommend doing some intervention to prevent from spreading these strains in hospitals. . Keywords: Clinical Specimens, Staphylococcus Aureus, Vancomycin, Antibiotic Resistance