مطالعه كانه زايي منگنز در مجموعه‌هاي آميزه رنگين افيوليتي در مناطق بشاگرد و رودان استان هرمزگان با استفاده از داده‌هاي كاني‌شناسي و ژيوشيميايي

ذخاير معدني منگنز در مناطق بشاگرد و رودان استان هرمزگان همراه با آميزه رنگين مجموعه‌هاي افيوليتي رخنمون يافته‌اند. كانه‌زايي منگنز در سه سيماي همزاد (سين‌ژنتيك)، دياژنتيك- دگرگوني و ديرزاد (اپي‌ژنتيك) صورت گرفته است. براونيت و پسيلوملان تركيبات اوليه منگنز در سيماي همزاد هستند كه به صورت بين‌نواري با نوارهاي سيليسي در محيط رسوبي تشكيل شده‌اند. سيماي دياژنتيك با حضور كاني بيكسبيت مشخص مي‌شود كه از واكنش براونيت و هماتيت در چرت‌هاي سيليسي غني از منگنز به‌وجود مي‌آيد. ساخت‌هاي عدسي و انبانه‌اي شكل نهشته‌هاي منگنز در سنگ‌هاي ميزبان نشانگر تاثير دياژنز و دگرگوني اوليه بر روي ساختارهاي نواربندي اوليه است. دگرگوني در برخي از رخدادهاي معدني با رخساره‌هاي شيست سبز و سپس گلوكوفان شيست و آمفيبوليت با تشكيل سيليكات‌ها و هيدروسيليكات‌هاي منگنز نظير يوهانستيت در منطقه بشاگرد و تفروييت در منطقه رودان همراه است. تشكيل رودوكروزيت در منطقه رودان نشانگر شدت بالاتر دگرگوني در اين منطقه نسبت به بشاگرد است. پيرولوزيت كاني اصلي سيماي ديرزاد است كه بر اثر فرايندهاي گرمابي ثانويه و به صورت بافت‌هاي شكافه پركن تشكيل شده است. بالا بودن ميانگين نسبت‌هاي Mn/Fe (2/55) و Si/Al (3/124) و غلظت عناصر Zn (ppm 68-2) و Ni (ppm 450-3) با منشا گرمابي و بي‌هنجاري منفي Ce و مثبت Eu و فقيرشدگي از REE با تشكيل تركيبات اوليه منگنز در محيط‌هاي مجاور پشته‌هاي ميان‌اقيانوسي در امتداد مجراهاي بروندمي سيال گرمابي بستر دريا مطابقت دارند.