شماره ركورد :
705192
عنوان مقاله :
يك ناﻣﺔ سغدي (نامة باستاني سغدي شمارة يك)
عنوان فرعي :
Sogdian Ancient Letter No.1
پديد آورندگان :
جعفري دهقي، شيما نويسنده استاد / مركز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامي Ja’fari Dehaghi, Shima
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه سال 1392 شماره 8
رتبه نشريه :
علمي پژوهشي
تعداد صفحه :
13
از صفحه :
37
تا صفحه :
49
كليدواژه :
آيين نامه‌نويسي , زبان سغدي , زبان‌هاي ايراني ميانه شرقي , نامه‌هاي باستاني
چكيده فارسي :
نامه‌نگاری از دیرباز از جمله ابزارهای ارتباط انسان‌ها بوده است و ایرانیان باستان نیز از آن آگاه بودند. از جمله كهن‌ترین شواهد موجود از نامه‌نگاری در ایران متعلق به دورۀ هخامنشیان است. از دورﮤ اشكانیان نیز آثاری در دست است، اما دورﮤ ساسانی را می‌توان اوج شكوفایی نامه‌نگاری در ایران پیش از اسلام دانست. در میان آثار به‌جای مانده از دورة میانه نیز، نوشته‌هایی به زبان سغدی به شیوة نامه نگارش شده كه مطالعة آن‌ها نه فقط از لحاظ زبان‌شناسی اهمیت بسیار دارد بلكه بسیاری از زوایای تاریك تاریخ اقوام شرق ایران را نیز در این دوره مشخص می‌كند. اورل استاین، در سال 1907 م، مجموعه‌ای از چند نامة سغدی را در ویرانه‌های یكی از برج‌های دیده‌بانی دیوار چین پیدا كرد. این نامه‌ها، كه بعدها «نامه‌های باستانی سغدی» نامیده شدند، امروزه كهن‌ترین متون سغدی نوشته بر كاغذ شمرده می‌شوند. نامة نخست را زنی به مادرش نوشته و در آن شرح حال خود را برای مادر بازگو كرده است. در مقالة حاضر، به خوانش و ترجمة این نامه، ریشه‌شناسی واژگان و تحلیل شیوة نامه‌نویسی در آن پرداخته شده است.
چكيده لاتين :
  Ancient Iranians used letter writing as one of the most important methods of communication. The earliest surviving evidence of official correspondence in Pre-Islamic Iran is a collection of letters from the Achaemenid period. Undoubtedly, the existence of correspondence in Iran could be studied diachronically. Among the remaining texts from Middle Iranian languages, the earliest surviving evidence for correspondence in the Sogdian language is a collection of texts written in the form of correspondence. The study of such letters is significant not only because of their linguistic value but also because they are the primary source of information to study the early history of the Sogdian people. The Sogdian language was spoken in Eastern Iran, from Black Sea to Western China, from approximately 100-1200 C.E. In 1907, Sir Aurel Stein found these Ancient Letters in a watchtower near the Great Wall of China. These letters, now called “The Ancient Letters”, are the oldest Sogdian document on paper. Letter number one, is from a daughter to her mother in which she has talked about her life. The aim of the current paper was to interpret and translate the Ancient Letter number one. The researcher has also carried outan etymological survey on selected words and also has analyzed the style of the letter.
سال انتشار :
1392
عنوان نشريه :
زبان شناخت
عنوان نشريه :
زبان شناخت
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه با شماره پیاپی 8 سال 1392
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
لينک به اين مدرک :
بازگشت