عنوان مقاله :
شاهبرهان؛ پشتوانة موجهات دئودوروس
عنوان فرعي :
The Master Argument Supports Diodoran Modalities
پديد آورندگان :
نباتي، فرشته نويسنده عضو هيئت علمي فلسفه علامه طباطبايي Nabati, Fereshteh
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه سال 1393 شماره 9
كليدواژه :
كليدواژهها: دئودوروس , رشر , شاهبرهان , امكان , پرايور
چكيده فارسي :
دئودوروس از منطقدانان بهنام مگاری است. تعاریف خاص او از مفاهیم موجه (ضرورت، امتناع، و امكان) تعاریفی زمانی و متناسب با موضع دترمینیستی اوست. از میان تعاریف موجهاتی دئودوروس، آنچه بیش از همه مورد بحث قرار گرفته تعریف امكان است. دئودوروس میگوید ممكن آن چیزی است كه هست یا خواهد بود به عبارت دیگر هیچ ممكنی نیست كه هرگز محقق نشود. این تعریف با درك شهودی از امكان همخوانی ندارد لذا او برای پشتیبانی از مفهوم موردنظر خود از امكان، استدلالی ارائه كرده است معروف به شاهبرهان. در دوران معاصر برخی تلاش كردهاند با استفاده از منطق جدید این برهان را بازسازی كنند. در اینجا درصدد ارائه بیانی روشن از این استدلال و بررسی دو مورد از مشهورترین این بازسازیها (پرایور و رشر) هستیم.
چكيده لاتين :
Diodorus is a famous Megarian philosopher. He defines modal notions (necessity, impossibility, and possibility) in terms of temporal concepts. These definitions are consistent with his deterministic position. Among his modal definitions what is more discussed is possibility. He defines possible as that which either is or will be. In other words there is no possible thing that never be actualized. This definition is not commonsensical, so he supported his position with an argument called the Master Argument. Nowadays some have tried to reconstruct Master Argument with modern logic. Here we want to peruse two of them, i.e. Prior, Rescher.
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه با شماره پیاپی 9 سال 1393
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان