بررسي كاربرد عكس در طراحي اعلان هاي سينمايي دهه 30 خورشيدي ايران

عكاسي و طراحي اعلان در بستر تحول تاريخي خود غالباً از هويتي مستقل برخوردار بوده است. اما اين ويژگي به معناي انكار تاثير همجواري و همنشيني اين دو بر يكديگر نيست. با اين ذهنيت، در مقاله حاضر تلاش شده است بر پايه منابع تصويري و نوشتاري و به روش توصيفي-تحليلي، كاربرد عكس در طراحي اعلان سينمايي دهه 30 خورشيدي بررسي گردد. از اي نرو شناسايي و معرفي اولين طراح و عكاس فعال در اين عرصه، همچنين بازخواني ويژگي هاي بصري و كاربردي عكس در طراحي اين اعلان ها، هدف اصلي پژوهش بوده است. از بررسي هاي انجام شده اين نتيجه حاصل شد كه موشق آبراهام آبراهاميان معروف به ميشا گراگوسيان طراح اعلان فيل مهاي «شرمسار » و «مستي عشق »، اولين طراحي است كه در سال 1330 خورشيدي در ايران از عكس در اجراي آثارش بهره گرفته است؛ در نتيجه عكاس دو فيلم مذكور يعني مهدي انوشفر )رحيم انوشفر( را مي توان به عنوان اولين عكاس ايراني نام برد كه از عكس هايش در طراحي اعلان ايران استفاده شده است. استفاده چشمگير از عكس هاي سياه و سفيد از ويژگي هاي بارز اعلان هاي بهره گرفته از عكس در اين دهه است. چنين به نظر مي رسد كه نمايش چهره شخصيت ها، تنها هدف انتخاب و چيدمان عكس ها در ساختار اعلا نهاي سينمايي بوده است. اين ويژگي ها در كنار عدم تمايل طراحان به استفاده از عكس موجب مي شود تا كاربرد عكس در طراحي اعلان هاي سينمايي دهه سي خورشيدي ب هلحاظ كمي محدود شود.