مطالعه اثر آگونيست گيرنده GABA A و مهار گليا بر پاسخ‌هاي رفتاري درد نوروپاتي مدل CCI در موش صحرايي

Study of the effect of GABAA receptore and glial inhibition on behavioral responses in CCI model of neuropathic pain in rat

زمينه: مكانيسم‌هاي مسيول ايجاد درد نوروپاتي پيچيده و بحث برانگيزند. از مهم‌ترين اين مكانيسم‌ها مي‌توان به كاهش اثر‌مهاري گابا و فعال شدن گليا در شاخ خلفي نخاع، به‌دنبال نوروپاتي اشاره كرد. با توجه به پيچيدگي مكانيسم‌هاي مربوط به تغييرات عوامل گاباارژيك و فعال شدن گليا در درد نوروپاتي و عدم وجود نتايج همسو، در اين مطالعه تلاش گرديده تا به بررسي نقش موسيمول به‌عنوان آگونيست گيرنده گابا A و پنتوكسي فيلين به‌عنوان مهار كننده گليا در مدل درد نوروپاتي (Chronic Constriction Injury) CCIپرداخته شود. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش از موش‌هاي صحرايي نر ويستار (250-200 گرم) استفاده شد و جهت ايجاد نوروپاتي از مدل CCI (روش Bennett، 1988) استفاده گرديد. در گروه شم پس از باز كردن و رويت عصب سياتيك، ناحيه جراحي دوباره بسته شد. پنتوكسي فيلين از يك روز قبل از نوروپاتي و تا 14 روز بعد از CCI (روزانه 30 ميلي‌گرم بر كيلوگرم) تزريق گرديد. تست‌هاي رفتاري (پلانتار تست و فون‌فري) يك روز قبل و سپس به‌ترتيب در روزهاي 1، 4، 7 و 14 بعد از جراحي و نيم ساعت پس از تزريق پنتوكسي فيلين انجام شد. در گروه‌هايي كه موسيمول را با دوزهاي 2، 1 و 5/0 ميلي‌گرم بر كيلوگرم در روز 14 بعد از CCI دريافت نمودند، تست‌هاي رفتاري قبل از تزريق و 30 دقيقه بعد از تزريق دارو انجام مي‌شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه ايجاد CCI باعث بروز نشانه‌هاي درد نوروپاتي گرديده ولي تزريق پنتوكسي فيلين و موسيمول توانسته است پاسخ‌هاي رفتاري درد را كاهش دهد. به‌نظر مي‌رسد كه اين كاهش در مورد اثر موسيمول (2، 1 ميلي‌گرم بر كيلوگرم) روي هيپرآلژزياي حرارتي موثرتر از پنتوكسي فيلين، و در مورد اثر پنتوكسي فيلين (30 ميلي‌گرم بر كيلوگرم) روي آلودينياي مكانيكي موثرتر از موسيمول باشد. نتيجه‌گيري: موسيمول با تحريك گيرنده گابا A و پنتوكسي فيلين با مهار گليا باعث كاهش علايم رفتاري درد نوروپاتي به‌دنبال آسيب عصبي مي‌شود.

Background: The mechanisms underlying neuropathic pain are complex and remain controversial. From the proposed mechanisms we can refer to loss of GABAergic inhibition and glial activation in the spinal dorsal horn. As for the discrepancies in the neuropathic pain mechanisms, in the present study, we examined whether the GABA-A receptor agonist muscimol and glial inhibitor pentoxifylline would modify behavioral tests in rats with Chronic Constriction Injury (CCI). Material and Methods: In this study male wistar rats (200-250 g) were used and for neuropathy induction, the CCI model (Bennett method, 1988) was used. In the sham group, after exposing the sciatic nerve, surgery region was closed. Pentoxifylline was administered one day before neuropathy to 14 days after CCI (30 mg/kg daily) and behavioral tests (plantar test and von frey) were performed one day before surgery and then on days 1, 4, 7 and 14 after surgery and 30 minutes after pentoxifylline adminstration .In groups that received muscimol with doses 0.5, 1 and 2 mg/kg on day 14 after CCI, behavioral tests were experienced before and 30 minutes after drug administration. Results: Behavioral assessment indicated that CCI induce symptoms of neuropathic pain but both muscimol and pentoxifylline could reduce pain behavioral responses. It seems that this reduction of muscimol (1 and 2 mg/kg) was more effective in thermal hyperalgesia than pentoxifylline, and for pentoxifylline (30 mg/kg) was more effective in mechanical allodynia than muscimol. Conclusion: present data showed that muscimol via activation of GABA-A receptors and pentoxifylline via glial inhibition reduced behavioral symptoms of neuropathic pain after spinal cord injury.