ارزيابي عملكرد سيستم بيوفيلتر به منظور حذف گاز سولفيد هيدروژن (مطالعه موردي: ايستگاه پمپاژ فاضلاب شهر خرم‌آباد)

Evaluation of a Biofilter System for Removal of Hydrogen Sulfide Gas (Case Study: Wastewater Pump Station of Khoramabad)

یكی از روش‌های حذف گاز سولفید هیدروژن، كه عامل اصلی بوی منتشره از تأسیسات فاضلاب شهری است، استفاده از سیستم‌های بیولوژیكی نظیر بیوفیلتر است. مكانیسم عملكرد این روش، استفاده از ماده آلاینده به‌عنوان یك منبع تغذیه برای میكروارگانیسم‌ها است. لذا فراهم ساختن شرایط مطلوب برای رشد باكتری‌های بستر، دارای اهمیت فراوانی‌ است. در این تحقیق با ساخت بیوفیلتری از جنس بستر كمپوست و تراشه‌های چوب (به نسبت وزنی 5:1) در مقیاس پایلوت، و راه‌اندازی آن در یك ایستگاه پمپاژ فاضلاب در شهر خرم‌آباد، سعی شد كه عملكرد سیستم بیوفیلتر در شرایط واقعی بررسی شود. مدت زمان راهبری سیستم، 75 روز بود كه در طی این بازه زمانی، غلظت ورودی و خروجی گاز سولفید هیدروژن اندازه‌گیری شد. سیستم در دمای محیط راهبری شد و سعی شد میزان رطوبت بهینه برای رشد مطلوب جمعیت میكربی بستر، در بازه 40 تا 60 درصد حفظ شود. نتایج نشان می‌دهد كه میزان گاز سولفید هیدروژن منتشر شده از ایستگاه پمپاژ در طول 24 ساعت شبانه روز بسیار متغیر و در بازه ppm 48-0 قرار دارد. بیشترین ظرفیت جذب توسط این بستر بیولوژیكی g/m3.hr 874/2 بوده و میانگین راندمان حذف با احتساب دوره راه‌اندازی 89 درصد و میانگین عملكرد در دوره فعالیت بیولوژیكی پس از راه‌اندازی 98 درصد بوده است.

Evaluation of a Biofilter System for Removal of Hydrogen Sulfide Gas (Case Study: Wastewater Pump Station of Khorramabad)Abstract The biofilter system is one of the methods commonly used for the removal of hydrogen sulfide as the main source of odors emitted from wastewater facilities. The system is based on using the contaminant material as bedding to feed microorganisms. To achieve the desirable removal efficiency, it is, therefore, essential to create the proper conditions for the bacteria to grow on the bedding. In this study, a pilot-scale biofilter made of compost and woodchip (with a compost/woodchip ratio of 5:1) was used as the bedding material at Khorrmabad wastewater pumping station to investigate the performance of the system under real conditions. The experiment was carried out over 75 days during which time the input and output H2S concentrations were measured on a regular basis. Moisture was adjusted between 40% and 60% throughout the experiment to provide optimal conditions for bacterial growth. The results showed that the concentration of H2S emitted from the pumping station during 24 hours varied greatly between 0 and 48 PPM. The maximum adsorption capacity of the biological bedding was recorded at 2.874 g/m3.hr and the mean efficiency of H2S removal including the startup time was 89%. The mean performance efficiency during the biological activity after the startup was recorded at 98%.