بررسي نقش سطح پروژسترون سرمي در روز تجويز گنادوتروپين جفتي انسان بر نتايج تزريق درون سيتوپلاسمي اسپرم

Evaluation of the role of serum progesterone level on the day of human chorionic gonadotropin administration on intracytoplasmic sperm injection outcome

سابقه و هدف: با توجه به برخي گزارشات مبني بر احتمال نقش سطح پروژسترون سرمي بر پيش‌آگهي از نتايج تحريك كنترل شده‌ي تخمدان، مطالعه‌ي حاضر به منظور بررسي نقش سطح بالاي اين هورمون در روز تجويز گنادوتروپين جفتي انسان بر نتايج تزريق درون سيتوپلاسمي اسپرم (ICSI) صورت گرفته است. مواد و روش‌ها: در مطالعه‌ي توصيفي حاضر، تعداد 224 بيمار نابارور شركت كننده در سيكل‌هاي لقاح آزمايشگاهي و تحت تيمار با آگونيست هورمون آزادكننده‌ي گنادوتروپين (GnRH) مورد بررسي قرار گرفتند. اين بيماران بر اساس سطح پروژسترون سرمي در روز تجويز hCG به دو گروه ? ng/ml 1 (گروه اول، 180 نفر) و ? ng/ml 1 (گروه دوم، 44 نفر) تقسيم شده و صفات پايه و مربوط به تحريك در بين دو گروه، مورد مقايسه قرار گرفت. يافته‌ها: تفاوت معناداري از نظر ميانگين سن، BMI، علت ناباروري، LH، FSH و استراديول بين دو گروه يافت نشد. بيماران گروه دوم در مقايسه با گروه اول، سطح بالاتري از استراديول در روز تجويز hCG (7/800±5/1951 در مقابل 6/734±1232، 001/0P < ) و تعداد بيشتري اووسيت‌هاي كسب شده (6/7±6/14 در مقابل 6±9/9، 001/0P < ) و متافاز II (9/5±8/11 در مقابل 3/5±1/8، 001/0P < ) را نشان دادند. بين دو گروه اول و دوم، تفاوت معناداري از نظر مدت زمان تحريك تخمدان (8/1±9/12 در مقابل 8/1±13، 767/0P=)، تعداد آمپول‌هاي گنادوتروپين (16±6/40 در مقابل 9/12±6/43، 236/0P=)، ميزان لقاح (7/59% در مقابل 1/54%، 068/0P=) و ميانگين تعداد جنين‌هاي انتقال يافته (8/0±8/2 در مقابل 6/0±3، 086/0P=) مشاهده نشد. كاهش غيرمعناداري در ميزان لانه‌گزيني (3/14% در مقابل 2/20%، 128/0P=) و حاملگي كلينيكي (5/29% در مقابل 45%، 063/0P=) در گروه دوم نسبت به گروه اول يافت شد. نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد كه سطح بالاي پروژسترون سرمي در روز تجويز hCG بر پيش‌آگهي از نتايج ICSI موثر باشد.

Background and Aim: According to some literature on the importance of progesterone on prognosis of controlled ovarian hyperstimulation outcome, the present study was designed to evaluate the role of elevated serum progesterone level on the day of hCG administration on ICSI results. Materials and Methods: In the present descriptive study, 224 patients undergoing ICSI with GnRH agonist were analyzed. These patients were divided into 2 groups based on serum progesterone level on the day of hCG administration: progesterone < 1 ng/ml (group 1, n=180), progesterone ?1 ng/ml (group 2, n=44). Baseline and stimulation characteristics of patients were compared between groups. Results: The mean age, BMI, basal LH, FSH and E2 levels did not differ between two groups. Estradiol level on the day of hCG (1951.5±800.7 vs. 1232±734.6, P < 0.001) and number of retrieved (14.6±7.6 vs. 9.9±6, P < 0.001) and MII oocytes (11.8±5.9 vs. 8.1±5.3, P < 0.001) were significantly higher in group 2 than group 1. The stimulation days (12.9±1.8 vs. 13±1.8, P=0.767), total number of gonadotropin ampoules (40.6±16 vs. 43.6±12.9, P=0.236), fertilization rate (59.7% vs. 54.1%, p=0.068) and mean number of embryos transferred (2.8±0.8 vs. 3±0.6, P=0.086) were not significantly different between groups. No significant decrease in implantation (14.3% vs. 20.2%, P=0.128) and clinical pregnancy rate (29.5% vs. 45%, P=0.063) was identified in group 2 as compared with group 1. Conclusion: It seems that elevated serum progesterone level on the day of hCG administration is effective on prognosis of ICSI outcome.