سنجش ميزان انطباق پذيري ويژگي هاي اسلام آباد ده ونك (منطقه 2 تهران) با مشخصه هاي اسكان غيررسمي بر مبناي مدل تحليل شبكه اي(ANP)

“A Measurement of adaptability features of Islamabad, Vanak village (Tehran, Zone 2) with the characteristics of the informal settlement by using the Analytic Network Process model (ANP)

چكيده: اسكان غيررسمي تجلي نابرابري اجتماعي- اقتصادي در زمينه عدم تعادل در توزيع متناسب امكانات و منابع جامعه است. توزيع امكانات اقتصادي، اجتماعي و سياسي در تمام مناطق كشورها به ويژه در كشورهاي درحال توسعه داراي توزيع يكساني نيست و باعث مهاجرت و انتقال جمعيت از مناطق فقير به مناطق برخوردار مي گردد و مشكلاتي را در فرآيند شهرنشيني از جمله اسكان غيررسمي به وجود مي آورد كه يكي از عناصر منفي در شهرنشيني است. هدف ما در پژوهش حاضر تاكيد بر جلوگيري از گسترش اسكان غيررسمي و لزوم توجه و ساماندهي در محله اسلام آباد از محلات واقع در منطقه 2 شهرداري تهران با بررسي ميزان انطباق ويژگي هاي اين محله با خصوصيات اسكان غيررسمي بوده است. روش اصلي سنجش تحليل شبكه اي4 و جامعه آماري كليه خانوارهاي ساكن در اسلام آباد بوده است و به دليل حجم بالاي جامعه آماري از روش نمونه گيري تصادفي استفاده شد، لذا براي جمع آوري اطلاعات، 185 پرسشنامه تهيه و توزيع گرديد. معيارهاي مورد استفاده در اين سنجش به روش دلفي بررسي و مورد تاييد خبرگان قرار گرفت كه به شرح زير است: مشخصات سرپرست خانوار، مشخصه هاي جمعيتي خانوار، مهاجرت، وضعيت اشتغال، بنيه يا توان اقتصادي خانوار، مشخصات كالبدي خانوار، وضعيت مالكيت، وضعيت پايان كار و پروانه ساختمان، دسترسي به امكانات رفاهي و تسهيلات، تمايل به همكاري، مهارت، احساس تعلق به محله. نتايج پژوهش با به كارگيري مدل نشان دهنده انطباق كامل اسلام‌آباد با ويژگي‌ها و مشخصه هاي اسكان غيررسمي است. تطبيق خروجي مدل ANP با اطلاعات و مشاهدات نيز مويد كاربرد صحيح مدل است. اميد آن است كه اين مقاله در شناخت موقعيت و خصوصيات اين سكونتگاه مفيد واقع گردد و پيش زمينه اي براي لحاظ كردن مساله اسكان غير رسمي در برنامه ريزي ها و سياست تشريك مساعي با ساكنان اين سكونتگاه در ساماندهي و بهسازي اين گونه بافت هاي نابسامان شهري فراهم آورد.